Το πρώτο άκουσμα του ονόματος Μασσαλία και η πρώτη χειροπιαστή (στην κυριολεξία) πληροφορία για την πόλη αυτή, ήταν τότε που τα δυο μικρά παιδικά χεράκια δεν μπορούσαν να πιάσουν καλά και κυρίως να κουμαντάρουν τη μεγάλη, υπόλευκη, χοντροκομμένη και παράξενα μυρωδάτη πλάκα σαπουνιού που συχνά πυκνά έμπαινε στο σπίτι και κυρίως στο εξοχικό τους μήνες του καλοκαιριού, για τη λάτρα της οικογένειας.
Τα χρόνια τα παιδικά πέρασαν και στα μαθητικά θρανία πια έρχεται η πρώτη ιστορική γνώση για την ελληνική αποικία σε παράλια της Μεσογείου, τη Μασσαλία. Επιτέλους η άγνωστη πόλη παίρνει γεωγραφική υπόσταση και κυρίως μεγαλύτερες διαστάσεις από αυτές της γνώριμης υπόλευκης πλάκας σαπουνιού.
Τα χρόνια συνεχίζουν να περνούν, αυτό το κακό έχουν τα χρόνια, περνάνε από μπροστά μας, δε μας δίνουν σημασία και… και αισίως φτάνουμε, πάντα μέσω των σχολικών βιβλίων, στη Γαλλική επανάσταση. 1789 χαρακτηριστική χρονολογία που δεν ξεχνιέται εύκολα και που μερικά χρόνια μετά η επανάσταση έχει ανάγκη και από έναν ύμνο που θα εμψυχώνει το λαό ενάντια στην τότε τυραννία. Και να τώρα που ξεπηδάει και πάλι η Μασσαλία με τη μορφή μιας γυναίκας που γίνεται σύμβολο μιας ολόκληρης χώρας και δίνει το όνομα της, Μασσαλιώτιδα, στον πολυπόθητο ύμνο.
Θα μου πεις τώρα,” μα που το πας ευλογημένη; ” ” Μα καλά, δεν κατάλαβες ακόμα; Στη Μασσαλία το πάω βεβαίως. Για την ακρίβεια ήδη το πήγα και το έφερα. Και το αναμνηστικό μου σαπουνάκι έφερα και το μπισκοτάκι μου “Navette â la fleur d’oranger” και το φωτογραφικό μου υλικό, αλλά κυρίως το μαγειρικό μου υλικό, το ρεζουμέ ή καλύτερα και για να ακριβολογώ, το ζουμί του ταξιδιού μου, που δεν είναι τίποτ’ άλλο από την περιβόητη και περίφημη Μασσαλιώτικη μπουγιαμπέσα.” “Τη σούπα δηλαδή που από ταπεινό πιάτο των ψαράδων, φτιαγμένη από τα υπόλοιπα της ψαριάς που δεν είχαν πουληθεί, έγινε το γκουρμέ σήμα κατατεθέν της πόλης και την βρίσκει κανείς στα σικ εστιατόρια γύρω από το υπέροχο και ζωντανό παλιό λιμάνι.
Ως δίχρονη food bloger λοιπόν, παιδούλα δηλαδή ακόμα, χάρηκα ιδιαίτερα σ’αυτήν την άκρως ενδιαφέρουσα πόλη-λιμάνι, τα γευστικά καλούδια της που την κάνουν φημισμένη, γνωστή και ξεχωριστή για κάποια πράγματα που είναι ονομαστά και με ονομασία προέλευσης, όπως είναι, εκτός από τα σαπούνια της, τα υπέροχα και γευστικότατα πορτοκαλοαρωματισμένα μπισκότα navettes και βεβαίως η προαναφερθείσα μπουγιαμπέσα της που γεννήθηκε εδώ και αρχικά απ’ τους ψαράδες της Μασσαλίας.
Το χαρακτηριστικό στην μπουγιαμπέσα της Μασσαλίας και η διαφορά της από άλλες ψαρόσουπες είναι ότι μαζί με τα φρεσκότατα και αρωματισμένα με σαφράν ψάρια στην κατσαρόλα, υπάρχουν και διάφορα οστρακοειδή και ο,τι άλλο βγάλουν οι πρωινές τράτες που σε καθημερινή βάση, έρχονται πρωί πρωί στο παλιό λιμάνι της πόλης και οι ίδιοι οι ψαράδες σε ένα φανταστικό θαλασσινό πανηγύρι πουλούν τη φρέσκια πραμάτεια τους, στους πολυπληθείς πελάτες τους, πάνω σε αυτοσχέδιους βρεγμένους πάγκους. Ατραξιόν κανονική δηλαδή.
Μετά από τις βόλτες μου λοιπόν στο παλιό λιμάνι, ανάμεσα στους πάγκους με τα πρωινά ψάρια και τα φρούτα της θάλασσας, ήταν μεγάλος πειρασμός και πολύ λογικό, να ψωνίσω ό,τι χρειαζόμουν και να εκμεταλλευτώ την ευκαιρία και την ευρύχωρη κουζίνα του Antoine, για να φτιάξω μια γευστικότατη μπουγιαμπέσα σύμφωνα με τις απλές και εύκολες υποδείξεις της madam Lila. Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν αρκετές εκδοχές γι’ αυτή τη σούπα, με μία όμως αυστηρή προϋπόθεση, τα πολύ φρέσκα υλικά για την παρασκευή της.
Υλικά (για 5-6 μερίδες)
- 1 1/2 κιλό διάφορα ψάρια για βραστά. Προτιμότερο τα μεγάλα για να μην υπάρχει και πρακτικό πρόβλημα με τα κόκαλα.
- 1 /1/2 κιλό μύδια και διάφορα οστρακοειδή.
- 2-3 πατάτες
- 2-3 ντομάτες
- 1 μεγάλο κολοκύθι
- 2-3 κρεμμύδια ξερά
- 1 φινόκιο
- 2 καρότα
- 1 κ.σ. πελτέ
- 1 κ.γ. κρόκο (σαφράν) σε σκόνη
- 1 ποτήρι λευκό κρασί
- Ελαιόλαδο
Εκτέλεση
- Καθαρίζω καλά και προσεχτικά ψάρια και οστρακοειδή και τα διατηρώ στο ψυγείο ως την ώρα που θα μπουν στην κατσαρόλα με τα άλλα υλικά για να βράσουν.
- Καθαρίζω τα λαχανικά μου και τα κόβω σε χοντρές φέτες.
- Τα βάζω σε χαμηλή και φαρδιά κατσαρόλα, τα αλατίζω, τα σοτάρω με αρκετό ελαιόλαδο και τα σβήνω με ένα γεμάτο ποτήρι λευκό κρασί. Προσθέτω λίγο ζεστό νερό στο οποίο έχω διαλύσει τον πελτέ και τον κρόκο. Τα αφήνω να βράσουν 8-10 λεπτά.
- Στη συνέχεια τακτοποιώ από πάνω τους τα καθαρισμένα ψάρια. Αν χρειαστεί προσθέτω πάλι ζεστό νερό ώστε όλα τα υλικά να καλυφθούν. Συνεχίζω το βράσιμο ώσπου να μαλακώσουν και τα ψάρια, αλλά να κρατάνε λίγο, γιατί στη συνέχεια θα προσθέσω και τα οστρακοειδή.
- Αφήνω όλα τα υλικά να μελώσουν και τα οστρακοειδή ν΄ανοίξουν. Σερβίρω τη μπουγιαμπέσα ζεστή με φετούλες φρέσκου ή φρυγανισμένου ψωμιού. Αν μάλιστα είναι και μπαγκέτα ακόμα καλύτερα.
Καλή σας επιτυχία
Φωτο-εντυπώσεις
Leave a Reply