Κριθαράκι + σάλτσα ντομάτας + μανιτάρια

Η μεν μάνα μου θα έλεγε… ¨σήμερα έχεις ρώγο” (ούτε ξέρω αν το γράφω σωστά), η δε πεθερά μου θα έλεγε… “είσαι πολύ ταμαχιάρα παιδί μου σήμερα”.

Και για να κάνουμε την μετάφραση στα σημερινά ελληνικά… ναι σήμερα ήμουνα πολύ κεφάτη και ορεξάτη μαγειρικά. Δεν γνωρίζω το λόγο, δεν γνωρίζω να απαντήσω επιστημονικά για το ποια ορμόνη μου υπερέβη τα εσκαμμένα και χτύπησε κόκκινο. Βραδινός ύπνος… σκάρτες πέντε ώρες. Το θέμα είναι ότι πρωί πρωί και μετά το greek breakfast, μπήκα κουζίνα, κλασικά φόρεσα την ποδιά, έκανα τον προγραμματισμό, ζύμωσα πρώτα το πολύκαρπο ψωμί μας, άναψα το φούρνο, έψησα πρώτα τις πιπεριές Φλωρίνης και τις καθάρισα όσο ψηνόταν το ψωμί, δυο καρβελάκια παρακαλώ, βγάζω τα καρβελάκια και χώνω το κέικ λαδόνερου που έφτιαχνα όσο ψήνοντας τα ψωμιά. Αααα, μην ξεχάσω κάπου ενδιάμεσα έβαλα και ρώγες σταφυλιού σε στρώσεις με ζάχαρη για γλυκό. Αααα και ενδιάμεσα στα ενδιάμεσα είχα και πρωινή επίσκεψη από υπάλληλο εταιρίας για να μου φέρει σε αντικατάσταση του χαλασμένου προϊόντος που αγόρασα… Ό,τι και να αγοράζετε και ειδικά σε συσκευασμένο τρόφιμο και είναι κάπως… κατευθείαν τηλέφωνο στην εταιρεία του, σας το αντικαθιστούν εις διπλούν και χωρίς δεύτερη κουβέντα.
Εννοείται ότι κατά τις 12.30 μεσημέρι πια, άρχισα να ετοιμάζω και το περί ου ο λόγος και άνευ προγράμματος, γλύκισμα κριθαράκι, ευθεία κάτω όπως κάθεσαι. Παρένθεση… τα μανιτάρια ήταν για άλλη δουλειά, αλλά για μια ακόμα φορά… απόψε αυτοσχεδιάζουμε. Είναι το μαγειρικό μου τικ βρε παιδί μου.
Και όχι Μαράκι μου, ΔΕΝ είμαι κάθε μέρα έτσι. Έχω και γω τις μέρες ταβανοθεραπείας μου, όπου ξαπλωμένη σε οικιακό ανάκλινδρο και ουχί στου ψυχοθεραπευτή, μετρώ ορατά και αόρατα έντομα,  κλείνω τα μάτια για να ηρεμήσω απ’ την απραξία των ωρών, αναλογίζομαι, ναι ναι ακόμα αναλογίζομαι το νόημα της ζωής και αν θα μπορώ να πάρω μαζί μου τις συνταγές όταν περάσω στην αντιπέρα όχθη…
Μα τι λέω η γυναίκα μέρα που οι ορμόνες καλπάζουν και θέλουν να πάνε και  βόλτα. Κλείνω, ντύνομαι και βγαίνω για απογευματινό σεργιάνι στα πεζοδρόμια της όμορφης πόλης μου. Δεν το συζητώ,  πρέπει να φτιάξεις αυτό το κριθαράκι. Τουλάχιστον εσύ έχεις το πλάνο έτοιμο.

Υλικά

1. 200-220 γρ. κριθαράκι μέτριο
2. 2 ντομάτες ώριμες κόκκινες
3. 1 μεγάλο  ξερό κρεμμύδι
4. 200-250 γρ. μανιτάρια μικρά
5. Μισή πράσινη πιπεριά
6. Ελαιόλαδο
7. Αλάτι-πιπέρι-μπαχάρι
8. Μαϊντανός
9. Πιπεριά ψητή Φλωρίνης προαιρετικά

Διαδικασία

• Καθαρίζω και ψιλοκόβω το κρεμμύδι. Ξεφλουδίζω και ψιλοκόβω τις ντομάτες. Κόβω την πράσινη πιπεριά σε μεγάλα κομμάτια.

• Σοτάρω το ψιλοκομμένο κρεμμύδι με αρκετό ελαιόλαδο σε χαμηλή φαρδιά κατσαρόλα. Γίνεται και σε βαθύ τηγάνι.

• Ρίχνω στο καυτό κρεμμύδι την τομάτα με την πράσινη πιπεριά. Προσθέτω ελάχιστο νερό και αφήνω να γίνει.

• Κόβω σε φέτες τα μανιτάρια, τα λαδώνω ελαφρά και τα βάζω σε πλάκα τοστιέρας που να καίει. Τα σκεπάζω με την άλλη πλάκα, τα αφήνω μόνο δυο λεπτά και σβήνω την τοστιέρα, αφήνοντας όμως μέσα τα μανιτάρια.

• Γυρίζω στην έτοιμη σάλτσα μου, αλατοπιπερώνω, ρίχνω τα μπαχάρια και ό,τι άλλο μπαχαρικό θέλω, ρίχνω ζεστό νερό και μόλις πάρει βράση ρίχνω το κριθαράκι. Ανακατεύω καλά και το βράζω σε χαμηλή θερμοκρασία προσέχοντας συνέχεια τα υγρά. Πρέπει να έχει κάμποσα πριν το κλείσω.

• Λίγα λεπτά πριν κλείσω το μάτι, προσθέτω τα ψημένα μανιτάρια και μια πιπεριά Φλωρίνης κομμένη σε χοντρά κομμάτια.

• Ανακατεύω, σβήνω όταν το κριθαράκι είναι αλ ντέντε και έχει λίγα υγρά. Σκεπάζω με βαμβακερή πετσέτα και το κριθαράκι θα πιεί τα υγρά και θα γίνει μελάτο και νοστιμότατο. Πασπαλίζω με ψιλοκομμένο μαϊντανό.

• Σερβίρω με ελληνική φέτα -καλαθάκι κατσικίσιο- και ψωμί σπιτικό με προζύμι.

Καλή σας επιτυχία