Χορτόσουπα με αποδομημένο αβγολέμονο

Μεσημεράκι και ακούω δυνατούς χτύπους στην πόρτα μου. Τρέχω ν’ ανοίξω, ρωτώντας ταυτόχρονα το όνομα του ξαφνικού μου επισκέπτη.
-Έλα άνοιξε γρήγορα η βροχή δυνάμωσε. Η Υπατία είμαι.
-Η Υπάτια; Ρωτάω έκπληκτη.  Η Υπατία των δελτίων και της κακοκαιρίας;
-Η Υπατία της Αλεξάνδρειας, ακούω να μου φωνάζει δυνατά και νευρικά. Άνοιξε γιατί έχω γίνει παπί.
Σαν υπνωτισμένη ανοίγω την πόρτα μου και μαζί με τον αέρα και τη βροχή βλέπω και μια μεγαλόπρεπη γυναικεία φιγούρα, με μαζεμένα σε κότσο τα βρεγμένα μαλλιά της, να μπαίνει μέσα σαν σίφουνας. Τα λεπτά, ανάλαφρα σανδάλια και ο κομψός χιτώνας της όλα μούσκεμα.
-Ελάτε μέσα, της λέω και δεν πιστεύω αυτό που βλέπω και κυρίως αυτήν που βλέπω. Πως απ’ τα μέρη μας; Ρωτάω αφελώς.
-Με καλέσατε και ήρθα. Ομαδικό κάλεσμα. Καλά εσύ δεν άκουσες τίποτα στις ειδήσεις;
-Πως, πως και βέβαια άκουσα, αλλά να… εσείς με σάρκα και οστά και μάλιστα στο σπίτι μου. Νομίζω ότι βλέπω όνειρο. Να τσιμπηθώ ή όχι;
Η Υπατία μου χαμογέλασε γλυκά και…
-Φέρε ν’αλλάξω, να ξαποστάσω για λίγο στην κουζίνα σου, αχ ωραία μυρίζει και να φύγω. Έχω μεγάλη περιοδεία αυτές τις μέρες.
Φέρνω ό,τι είναι να φέρω, της τα δίνω στο χέρι και της δείχνω το μπάνιο.
-Έχει ζεστό νερό και μυρωδάτο σαπούνι.
Η πόρτα του μπάνιου κλείνει, ακούω τη βρύση να τρέχει κι’ εγώ τρίβω τα μάτια μου για να σιγουρευτώ ότι δεν βλέπω όνειρο.
Στα πέντε λεπτά η Υπατία βγαίνει απ’ το μπάνιο. Φοράει το τζιν μου, ένα πουλόβερ ζιβάγκο, μποτάκια και τα μαλλάκια της πλεγμένα σε κοτσίδα. Μια κούκλα, μια σύγχρονη κούκλα βγαλμένη απ’ τα βάθη των αιώνων και της Αλεξάνδρειας.
-Χωρίς να φανώ αδιάκριτη, να σας ρωτήσω, είσαστε η γνωστή νεοπλατωνική φιλόσοφος, η μαθηματικός, η αστρονόμος;
-Καλά τα λες, μου χαμογέλασε η φιλόσοφος. Είμαι αυτή που λες και πολλά άλλα. Και μιας και σας άκουσα, μα και σεις με καλέσατε τόσο επίμονα, είπα ν’ αφήσω για λίγο τον ανύπαρκτο χωροχρόνο μας και να σας επισκεφτώ. Να δω τι με θέλετε και να φύγω πάλι για τα μέρη μου.

Αποσβολώθηκα για τα καλά. Ανύπαρκτος χωροχρόνος, Αλεξάνδρεια, Αθήνα, μεσημέρι, βροχή, αέρας, πού βρίσκομαι, πού βρίσκεσαι, να ξυπνήσω ή να τσιμπηθώ, όνειρο ή όραμα, παράκρουση ή μεταφορά στον χρόνο, βλέπω πολλές ειδήσεις ή η φαντασία μου τα φταίει;

-Επιτέλους θα στρώσεις να φάμε; Μου έσπασε τη μύτη η σούπα σου.
-Αμέσως Υπατία μου, να σας σερβίρω, είσαστε και βιαστική.
-Ποια Υπατία, χριστιανή μου, ο άντρας σου είμαι, ο Παντελής. Και έχω λυσσάξει στην πείνα. Παρεμπιπτόντως, με ποια μιλούσες τόση ώρα στην κουζίνα;
Δεν έβγαλα άχνα. Έστρωσα το τραπέζι, έφερα την σουπιέρα, έστρωσα τρία σερβίτσια και φώναξα τον καλό μου ν’ απολαύσουμε την πεντανόστιμη χορτόσουπα μου. “Στην υγειά σου Υπατία μου, όπου και να βρίσκεσαι και κοίταξε, με το μαλακό, μη μας τρομάξεις περισσότερο απ’ όσο πρέπει”.

Υλικά (για 4 καλές μερίδες)

• 2 κολοκυθάκια
• 2 καρότα
• 2 λευκά μανιτάρια μεγάλα
• 1 πράσο
• 1 κρεμμύδι ξερό
• 1 πατάτα
• 1 μικρή σελινόριζα
• 1 μικρό φινόκιο
• 250-300 γρ. φιλέτο μπουτάκι κοτόπουλο, έτσι για δείγμα.
• 1 λεμόνι
• 1 αβγό
• Αλάτι, πιπέρι, γλυκιά πάπρικα, κουρκουμά

Εκτέλεση

• Πλένω και κόβω σε κυβάκια το φιλέτο μπούτι κοτόπουλο. Καθαρίζω καλά τα λαχανικά και τα κόβω σε κυβάκια, φροντίζοντας να έχουν όλα το ίδιο περίπου μέγεθος.

• Βάζω όλα τα υλικά σε μεγάλη κατσαρόλα με αρκετό ελαιόλαδο. Αλατοπιπερώνω, ρίχνω την πάπρικα και τον κουρκουμά, από ένα κ.γ. γεμάτο. Ανακατεύω καλά και αφήνω λίγο να πέσει ο όγκος τους.

• Ρίχνω στην κατσαρόλα ζεστό νερό που να σκεπάζει και παραπάνω όλα τα υλικά. Χαμηλώνω τη θερμοκρασία και βράζω για 35-40 λεπτά. Κατεβάζω την κατσαρόλα από τη φωτιά.

• Στύβω ένα μεγάλο λεμόνι και το ρίχνω στη σούπα. Ανακατεύω. Σπάω ένα αβγό και το ρίχνω ολόκληρο στη σούπα. Ανακατεύω με ένα πιρούνι. Το αβγό θα πήξει και θα σχηματίσει λεπτές άσπρες κλωστές από το ασπράδι του.

• Σερβίρω με κρουτόν που έχω φτιάξει από χωριάτικο ψωμί, αφού πρώτα το έχω τρίψει με μια κομμένη σκελίδα σκόρδου και το έχω ψήσει στην τοστιέρα. Πασπαλίζω με ψιλοκομένο σέλινο, ταιριάζει πολύ και η τριμμένη κεφαλογραβιέρα.

Καλή σας απόλαυση