Μοσχαράκι Στρογγανόφ (Αγ. Πετρούπολη)

Λεωφόρος Νιέβσκι 17.  Το λευκορόδινο, μπαρόκ αριστουργηματικό ανάκτορο Στρογγανόφ απλώνεται νωχελικά ανάμεσα στην περίφημη αυτή λεωφόρο και στον ποταμό Μόικα. Κτισμένο από διάσημο αρχιτέκτονα της εποχής (1752-1754) και κατόπιν παραγγελίας του ζάπλουτου Σεργκέι Στρογγανόφ, στέγασε την οικογένεια του, αλλά και τους απογόνους αυτού ως τη επανάσταση του 1917.
Το Στρογγανόφ ανήκει πια στο Ρώσικο Μουσείο, εδώ γίνονται περιοδικές εκθέσεις και στις αποθήκες του φυλάσσονται έργα τέχνης. Η επίσκεψη σ’ αυτό, με τις υψηλής αισθητικής αίθουσες της εποχής, αξίζει τον κόπο.
Εδώ λοιπόν, σ’ αυτό το παλάτι, “γεννήθηκε” το περίφημο και διεθνές πια μοσχαράκι στρογγανόφ. Ο σεφ της οικογένειας, όπως λέει η μαγειρική ιστορία, έφτιαξε αυτό το πιάτο και του έδωσε το όνομα Στρογγανόφ προς τιμήν του πλούσιου αφέντη του, ιδιοκτήτη μεγάλων αλατωρυχείων, των οποίων είχε το μονοπώλιο.  Εδώ, στην Αγ. Πετούπολη, είχα και εγώ την ευκαιρία να το απολαύσω σε παραδοσιακή ταβέρνα με τοπικά φαγητά, δυστυχώς το εστιατόριο στο ανάκτορο ήταν κλειστό, να το μαγειρέψω και να σας το παρουσιάσω. Πανεύκολη και γευστικότατη συνταγή.

Αγία Πετρούπολη, Λεωφόρος Νιέβσκι μήκους  4.500 χλμ. και οι γύρω δρόμοι αποτελούν ένα ζωντανό πανέμορφο ταξιδιωτικό προορισμό, λαμπερό και πλούσιο από επιβλητικά μπαρόκ μέγαρα, αναγεννησιακά παλάτια, μουσεία (Ερμιτάζ), καταπράσινα πάρκα, υπέροχες γέφυρες -περισσότερες και από τη Βενετία- ποταμούς και παραποτάμους που προσφέρουν εκπληκτικές εικόνες μιας περιοχής που γεννήθηκε χάριν στο όραμα του απόλυτου μονάρχη Πέτρου του Μεγάλου που κατάφερε να οικοδομήσει μια πόλη (αρχές του 18ου αιώνα) πάνω σε δυσώδεις βάλτους, με συνεχείς πλημμύρες και άγριες καιρικές συνθήκες.

Και για τη σκοτεινή και σκληρή πλευρά της ιστορίας, η περίφημη αυτή πόλη, προσκύνημα εκατομμυρίων επισκεπτών όλο το χρόνο και όλες τις εποχές, χτίστηκε από τους 40.000 χιλιάδες και πλέον Σουηδούς αιχμαλώτους πολέμου και χωρικούς που εργάστηκαν σκληρά και πέθαναν εδώ, υλοποιώντας το όραμα του μονάρχη Πέτρου, κυρίαρχου εκείνης της εποχής που η ιστορία του έδωσε τον τίτλο του Μέγα.

Υλικά (για 4-5 άτομα)

• 4οο γρ. μοσχαράκι γάλακτος. Βρήκα και αγόρασα από μπούτι, το στρογγανόφ μπορεί να γίνει και από άλλα μέρη του μοσχαριού, όπως η σπάλα ή να αφήσουμε να κομμάτια να μαριναριστούν σε λάδι τουλάχιστον για μια μέρα για να μαλακώσουν ακόμα πιο πολύ.
• 500 γρ. λευκά μανιτάρια
• 1 μεγάλο ξερό κρεμμύδι
• 3-4 σκελίδες σκόρδο
• 3-4 κ.σ. ξινή κρέμα ή στραγγιστό γιαούρτι
• 2 κ.σ. αλεύρι
• Ελαιόλαδο
• 1 λίτρο ζωμό βοδινό ή λαχανικών, όπως έβαλα εγώ.
• 1-2 κ.σ. γεμάτες μουστάρδα δυνατή
• 1 σφηνάκι κονιάκ ή μισό ποτήρι λευκό κρασί
• Μαϊντανός
• Αλάτι
• Πιπέρι

Εκτέλεση

• Το πρώτο που έκανα και αφού ζήτησα να μου κόψουν το μπούτι σε λεπτές φέτες, να το κόψω εγώ στη συνέχεια σε στενές λωρίδες, να το περιχύσω με ελαιόλαδο και να το αφήσω σκεπασμένο σε σκεύος για μια μέρα, μέσα στο ψυγείο βεβαίως.

• Σκουπίζω τα μανιτάρια με πανάκι και τα κόβω σε 3-4 φετούλες. Δεν τις θέλω πιο λεπτές για να μη “χαθούν” στη διάρκεια της μαγειρικής. Καθαρίζω και κόβω το κρεμμύδι σε πολύ λεπτές φέτες.

• Βάζω το τηγάνι σε δυνατή φωτιά με ελάχιστο ελαιόλαδο και μια κουταλιά της σούπας βούτυρο και ρίχνω τις λωρίδες του κρέατος, αφού τις έχω αλατοπιπερώσει καλά. Σοτάρω καλά ώσπου να καραμελώσει το κρέας. Το σβήνω με ένα σφηνάκι κονιάκ.

• Το βγάζω απ’ το τηγάνι, το βάζω σε πιάτο και βάζω αμέσως στο τηγάνι τα μανιτάρια, το κρεμμύδι και πολτοποιημένο το σκόρδο.  Αλατοπιπερώνω ελαφρά και ανακατεύω με ξύλινη κουτάλα.

• Περιμένω να πέσει ο όγκος τους και προσθέτω το κρέας.Προσθέτω στο κρέας τη μουστάρδα και το αλεύρι. Ανακατεύω πολύ καλά.

• Προσθέτω ζεστό το ζωμό λαχανικών, ένα λίτρο.

• Ανακατεύω καλά, κλείνω με καπάκι και αφήνω το φαγητό να σιγοψηθεί σε πολύ χαμηλή θερμοκρασία. Χρειάστηκαν περίπου 40 λεπτά, να δέσει η σάλτσα και το κρέας να λιώνει. Ο χρόνος ψησίματος θα εξαρτηθεί από το πόσο μαλακό είναι το κομμάτι που θα αγοράσετε ή πόσο θα μείνει στο ελαιόλαδο.

• Κλείνω τη φωτιά και προσθέτω την ξινή κρέμα. Ανακατεύω καλά να δέσουν όλα τα υλικά και πασπαλίζω με ψιλοκομμένο μαϊντανό.

• Στις μέρες μας το στρογγανόφ σερβίρεται κυρίως με νουντλς. Προτίμησα όμως τις τηγανιτές πατάτες γιατί όπως αναφέρετε σε παλιά ρώσικα βιβλία μαγειρικής, οι διπλοτηγανισμένες πατάτες συνόδευαν αρχικά το στρογγανόφ.

• Το πιάτο αυτό ανήκει πια  στον κατάλογο των κλασικών διεθνών φαγητών που δημιουργήθηκαν για κάποια προσωπικότητα, αλλοτινών εποχών,  όπως ήταν ο βαθύπλουτος Πάβελ Στρογγανόφ, απόγονος του Σεργκέι, η τεράστια περιουσία των οποίων προερχόταν κυρίως από το μονοπώλιο αλατιού που είχαν και που προερχόταν από τα ορυχεία, στα μεγάλα κτήματα τους, βόρεια της Ρωσικής Αυτοκρατορίας.

Καλή σας επιτυχία

Φωτο-εντυπώσεις