Τι κουβαλάς μαζί σου, εκτός απ’ τη φθινοπωρινή αλμύρα του Μυρτώου, γυρίζοντας σπίτι απ’ την ευρύτερη περιοχή της Τσακωνιάς; Μα τσακώνικες φυσικά. Φρεσκοκομμένες, λαχταριστές και με το χαρακτηριστικό τους χρώμα το μελιτζανί, οι μελιτζάνες μου κατ’ ευθείαν απ’ τα περβόλια που βρίσκεις στο δρόμο που ενώνει τα Πούλιθρα με το Λεωνίδιο. Και λες, σαν τώρα το φθινόπωρο, που τα φυτά κουρασμένα απ’ την καλοκαιρινή πλούσια καρποφορία τους, παίρνουν την ύστατη γλύκα, απ’ τις χθόνιες δυνάμεις της εύφορης γης και φορτσάρουν για να πλουτίσουν τη γεύση αυτού του υπέροχου ΠΟΠ τοπικού καρπού.
Για άλλη μια φορά στο Λεωνίδιο λοιπόν, απογευματινή βόλτα στην Μητροπόλεως. Και τσακ πιάνει το μάτι μου το ανήσυχο, δυο φιλενάδες γειτόνισσες, όπως μου είπαν μετά, να πίνουν το καφεδάκι τους σ’ ένα όμορφο, λουλουδιασμένο αυλίδιο, το αντρέ που λέμε του σπιτιού. “Καλησπέρα σας”, εγώ. Δεν ήταν να χαιρετήσω, “καλησπέρα σας”, ανταπαντούν ταυτόχρονα αυτές, πρόσχαρα και γελαστά, “κοπιάστε να σας φιλέψουμε”, “να με φιλέψετε ευχαρίστως”, εγώ. “Μήπως και καμιά τοπική συνταγή με τις τσακώνικες που κάνετε εδώ στην όμορφη περιοχή ή στα σπίτια σας;”
Και μπαίνω μέσα που λες Μαράκι μου και να η μια συνταγή μετά την άλλη. Θόλωσα! Ήταν βλέπεις και η ετήσια γιορτή της μελιτζάνας τέλη Αυγούστου στο Λεωνίδιο και το θέμα ήταν ακόμα ζεστό, ζεστό και αχνιστό στο πιάτο. Ακούω τις συνταγές με προσοχή, ώσπου φτάνουμε στις μελιτζάνες με τραχανά. Μα αμέσως σου λέω, μου κάνει ένα κλικ στον εγκέφαλο, μια διέγερση στους σιαλογόνους και αρχίζω να οπτικοποιώ τα λόγια τα γλυκά της Θεοδοσίας. Τι μέλι έσταζε απ’ τα χείλη της, τι λάμπος στα μάτια της, άλλο πράγμα.
“Πες μου καλή μου Θεοδοσία, το φαγητό αυτό το φτιάχνετε εδώ, στα σπίτια σας, το τρώει η φαμελιά σας;” “Μα ναι, σου λέω, αφού πήρε μέρος και στη γιορτή αυτή η συνταγή, αλλά πρόσεξε με γλυκό τραχανά, έτσι το προτιμούμε εδώ, με τραχανά δικό μας γλυκό απ’ τα γάλατα που παίρνουμε απ τη Βασκίνα εκεί ψηλά στις στάνες”.
Μεγάλη γαστρονομική συγκίνηση η blogger. Η κυρά Μαρία μου ετοιμάζει ένα πακετάκι με κουλουράκια και σοκολατάκια, τις θερμοευχαριστώ, τις γλυκοχαιρετώ και στο έβγα απ’ το αντρέ, παρασέρνω τη Θεοδοσία για μια φωτογραφία με φόντο τον ώχρα τοίχο του σπιτιού.
“Όχι, όχι δε θέλω φωτογραφία, είμαι αχτένιστη, είμαι με τη ρόμπα, ντροπή”. Την αγκαλιάζω, της δίνω ένα γλυκό φιλάκι… “είσαι μια κούκλα Θεοδοσία μου, άκου που σου λέω”.
Βραδιάζει πια, αφήνουμε το Λεωνίδιο και γυρίζουμε στη βάση μας στον ΕΛΑΙΩΝΑ, στα Πούλιθρα. Απλώνω τις μελιτζάνες μου στο τραπέζι της ευρύχωρης βεράντας, να τις δροσίζει το θαλασσινό αεράκι του πελάγους κι’ εγώ να απολαμβάνω την γαλήνια, απέραντη θάλασσα που σιγά σιγά αρχίζει να ροδίζει απ’ το δείλι.
Σ’ ευχαριστώ θερμά καλή μου Θεοδοσία Ζάκκα για τη φιλικότητα, την ευγένεια και τη χαρά που μου έδωσες, μαζί με τη συνταγή σου, να φωτογραφηθούμε μαζί. Φιλιά στη Μαρία.
Υλικά (για 4 άτομα)
- 600 γρ. τσακώνικες
- 3-4 ώριμες ντομάτες
- 1 κ.σ. πελτέ
- 1 μεγάλο κρεμμύδι
- 2-3 σκελίδες σκόρδου
- 3/4 φλ.τσ. τραχανά γλυκό. Αυτή η αναλογία του τραχανά με τις μελιτζάνες δίνει μια ισορροπημένη σχέση στο φαγητό. Αν θέλετε βέβαια να υπερισχύσει ο τραχανάς ή οι μελιτζάνες κανονίζετε εσείς τις ποσότητες.
- Μπόλικο μαϊντανό
- Ελαιόλαδο
- Αλάτι
- Πιπέρι
Εκτέλεση
- Βγάζω τα κοτσάνια απ’ τις μελιτζάνες, τις πλένω καλά, τις κόβω σε χοντρές ροδέλες και τις βάζω σε λεκάνη με νερό. Αν και αυτή την εποχή οι μελιτζάνες είναι πολύ γλυκές, το νερό βοηθάει ώστε να μην ρουφήξουν πολύ ελαιόλαδο. Καθαρίζω το κρεμμύδι, τις σκελίδες, αφαιρώ τη φλούδα απ’ τις ντομάτες.
- Σε μια πλατιά κατσαρόλα ρίχνω αρκετό ελαιόλαδο μαζί με το κρεμμύδι, σοτάρω για 2-3 λεπτά, όχι παραπάνω, προσθέτω το σκόρδο κομμένο σε φετούλες, ανακατεύω, προσθέτω τις καλά στραγγισμένες μελιτζάνες και σοτάρω όλα τα υλικά μαζί, ώσπου να χρυσίσουν ελαφρά οι μελιτζάνες και να πέσει λίγο ο όγκος τους. Αλατοπιπερώνω.
- Προσθέτω την τριμμένη ντομάτα μαζί με τον πελτέ που έχω διαλύσει σε ένα ποτήρι ζεστό νερό. Ανακατεύω και αφήνω να βράσουν οι μελιτζάνες μέσα στη σάλτσα, σε πολύ χαμηλή θερμοκρασία και σκεπασμένες. Σε είκοσι λεπτά οι μελιτζάνες μου ήταν έτοιμες.
- Προσθέτω άλλο ένα ποτήρι ζεστό νερό και τον τραχανά. Ανακατεύω καλά και πάντα σε χαμηλή θερμοκρασία αφήνω να δέσουν τα υλικά. Εν διάμεσα ανακατεύω πάλι τον τραχανά για να μην πιάσει. Σε πέντε έξι λεπτά έχει γίνει και ο τραχανάς, ελαφρώς al dente και με λίγα ζουμιά στην κατσαρόλα.
- Πασπαλίζω το φαγητό με μπόλικο ψιλοκομμένο μαϊντανό, σκεπάζω την κατσαρόλα με καθαρή βαμβακερή πετσέτα, ώστε την ώρα του φαγητού να έχουν απορροφηθεί όλα τα υγρά της σάλτσας απ’ τον τραχανά, αλλά να παρεμένει μελάτος.
- Σερβίρω με ξυνή φρέσκια μυζήθρα, φέτα ή οποιοδήποτε τυρί υπάρχει στο ψυγείο.
Καλή σας επιτυχία
Χρηστική πληροφορία διαμονής. Όποτε κατεβαίνουνε στα Πούλιθρα, Φθινόπωρο ή νωρίς την Άνοιξη, μένουμε πάντα στον ΕΛΑΙΩΝΑ, της Γιώτας και του Γιάννη. Δεν είναι μόνο η άνεση, η καθαριότητα, η θέα και η κοντινή απόσταση των διαμερισμάτων απ’ τη θάλασσα, ούτε τα γεμάτα καλάθια με τα φρέσκα φρούτα και τα καλούδια για το πρωινό, που μας κάνουν να έχουμε ρίξει άγκυρα στα διαμερίσματα του ΕΛΑΙΩΝΑ, είναι κυρίως ο χαρακτήρας αυτών των δυο νέων παιδιών, αδέλφια, που διευθύνουν το συγκρότημα τους. Κάντε μια επίσκεψη και δεν θα χάσετε. Όσο για τη βαθμολογία που παίρνουν στους οδηγούς και στις γνωστές πλατφόρμες ενοικίασης εξοχικών καταλυμάτων; Μόνο άριστα 10.
Leave a Reply