Τι κάνεις όταν σου έχουν περισσέψει λίγα νερόβραστα φασόλια, αλάδωτα βεβαίως, απ’ την προηγούμενη μέρα που είχες φτιάξει μια σαλάτα πιάζ; Μα πολύ απλά τα κάνεις πουρέ, τα ανακατεύεις με διάφορα που βρίσκεις στο συρτάρι του ψυγείου, τα χώνεις, ως πουρέ πια, σε μεγάλα μανιτάρια που όταν τα αγόρασες δεν ήξερες ακόμα πως να τα φτιάξεις και σου βγαίνει ένα φαγάκι… μπουκιά και συχώριο.
Και για την ακρίβεια είχα μουσκέψει γίγαντες για το φούρνο… του καλού μου δεν του άρεσε η ιδέα… οπότε κι εγώ του τα παρουσίασα ως στολισμένους γίγαντες πιάζ. Τη δε επόμενη μέρα, οι λίγοι αλλά αρκετοί γίγαντες, γίνηκαν ένας γευστικότατος πουρές που γέμισε τα μανιτάρια μου, που ροδοψήθηκαν λόγω της τριμμένης φρυγανιάς που πασπάλισα από πάνω και που τέλος η απίστευτα νόστιμη σάλτσα τους, έδεσε όλο το φαγητό και το έκανε αυτό που λέμε γιαμ, γιαμ…
Πίστεψε με Μαράκι, το φαγητό αυτό βγήκε τυχαία! Άλλωστε δε βράζεις μια χούφτα γίγαντες για λίγο πουρέ. Άντε και στα δικά σου! Τα δικά σου πιάτα εννοώ!
Υλικά
- Μια συσκευασία με μεγάλα μανιτάρια (η δική μου είχε εφτά )
- 1 μπολάκι βρασμένους γίγαντες ή απλά φασόλια
- 3 φρέσκα κρεμμυδάκια
- Άνηθο
- Λίγη τριμμένη φρυγανιά ή παξιμαδάκι ανάμεικτα με λίγο κίτρινο τυρί. Είχα κεφαλογραβιέρα.
- Ελαιόλαδο
- 1 κ.γ. μουστάρδα
- Αλάτι-πιπέρι
Για τη σάλτσα
- 1/2 κ. ντοματάκια κονκασέ
- 3 σκελίδες σκόρδο
- 1 κ.γ. ζάχαρη
- Ελάχιστο αλάτι
- Ελαιόλαδο
- 1 σφηνάκι βότκα (προαιρετικά μεν, διαφορά στη γεύση δε)
Παρασκευή
- Αφαιρώ τα ποδαράκια απ’ τα μανιτάρια και τα καθαρίζω με ένα υγρό πανάκι. Τα ποδαράκια δεν θα τα χρησιμοποιήσω, θα τα αφήσω τυλιγμένα με μεμβράνη στο ψυγείο για άλλη μαγειρική παρασκευή, όπως μια ομελέτα.
- Καθαρίζω και ψιλοκόβω τα κρεμμυδάκια και τον άνηθο. Σοτάρω τα κρεμμυδάκια με ελαιόλαδο ώσπου να μαραθούν, όχι πάνω από 4-5 λεπτά. Τα αφήνω στην άκρη.
- Βάζω τους βρασμένους γίγαντες στο μούλτι με μια κ.γ. μουστάρδα, λίγο ελαιόλαδο και τα σοταρισμένα κρεμμυδάκια. Τα πολτοποιώ ώσπου να γίνει ένας φίνος πουρές.
- Τον βγάζω απ’ το μούλτι, τον βάζω σε ένα βαθύ πιάτο και τον ανακατεύω με αρκετό άνηθο.
- Γεμίζω προσεχτικά τα μανιτάρια μου. Μου πήρε όλον τον πουρέ. Πασπαλίζω με την τριμμένη φρυγανιά ανάμεικτη με το τυρί. Αφήνω τα μανιτάρια στην άκρη και ετοιμάζω τη σάλτσα στην οποία θα τα ψήσω.
- Βάζω το κονκασέ με όλα τα υλικά της σάλτσας στο μούλτι (χωρίς να το πλύνω απ’ τον πουρέ μανιταριών – είπαμε… οικονομία στο νερό, στις κινήσεις και το χρόνο μας) και τα πολτοποιώ. Η αλήθεια εγώ πρόσθεσα και ένα σφηνάκι βότκας, για να αδειάζουν πια και αυτά τα μπουκάλια-δώρα, και το αποτέλεσμα της γεύσης της σάλτσας καταπληκτικό και “σπινθηροβόλο”.
- Βάζω τη σάλτσα σε ένα πυρεξάκι, τακτοποιώ τα μανιτάρια μου και ψήνω σε καλά προθερμασμένο φούρνο, στον αέρα στους 200 βαθμούς, μόνο για 15-16 λεπτά. Ανάλογα με το φούρνο βέβαια, αλλά το σίγουρο είναι ότι ο αέρας ψήνει πιο γρήγορα τέτοιου τύπου φαγητά, οπότε προσέξτε μην σας καούν.
- Ο σύζυγος ούτε που κατάλαβε ότι η γέμιση ήταν πουρές απ’ τους βρασμένους γίγαντες που είχαν περισσέψει απ’ την προηγούμενη. Το γευστικό αποτέλεσμα μοναδικό, βελούδινο, ιδιαίτερο. Πήρα και τα εύσημα.
- Συμπέρασμα. Τα μεγάλα μανιτάρια είναι ιδανικά για να τα γεμίζουμε με ό,τι λίγο έχει περισσέψει από προηγούμενα μαγειρέματα και να φτιάξουμε ένα καινούργιο πιάτο που θα ξαφνιάσει γευστικά την οικογένεια.
Καλή επιτυχία
No Comments