Εδώ τα καλά φαλάφελ, εκεί τα καλά φαλάφελ, που είναι τα φαλάφελ; Μα στην Ιερουσαλήμ βεβαίως, εκεί που τα έφαγα πρόσφατα. Σε παράδρομο της Jaffa street, κοντά στο Mamilla center. Πως έχουμε εμείς τα σουβλατζίδικα; Εκεί, με τα πολύχρωμα και μυρωδάτα απ’ τα μπαχαρικά σουκ, εκεί στη μυστηριακή, πολυπρόσωπη, πολυσυλλεκτική και με τις τρεις μονοθεϊστικές θρησκείες, ιερή πόλη της Ιερουσαλήμ, έχουν τα φαλαφελτζίδικα. Κάθε γωνιά και το σχετικό μαγαζί. Απ’ τη μια να φτιάχνουν τα φαλάφελ, ναι, ναι ξέρω και στην Ελλάδα έχουμε πια μαγαζάκια για το υπέροχο αυτό street food, κι απ’ την άλλη να φτιάχνουν τα σαουάρμα (shawarma), τα υπέροχα τυλιχτά με κοτόπουλο.
Τη συνταγή ήδη την ήξερα, είχα φάει και φαλάφελ στο μικρό μαγαζάκι της Αιόλου, όμως είναι άλλη η αίσθηση να τρως τα φαλάφελ στην πατρίδα τους. Η αλήθεια είναι ότι το συγκεκριμένο πιάτο είναι γέννημα θρέμμα της Αιγύπτου. Από κει ξεκίνησαν, όπως λένε οι γραφές, όταν έφτιαχναν τα φαλάφελ οι Αιγύπτιοι σε περιόδους νηστείας. Τα έφτιαχναν μάλιστα με κουκιά, αλλά στην πορεία των χρόνων τα κουκιά αντικαταστάθηκαν από τα ρεβίθια, σαν πιο εύπεπτα.
Τα φαλάφελ πάντως τα βρίσκεις σε όλη τη μέση Ανατολή. Είναι ένα απλό, γευστικό και πολύ χαρακτηριστικό πιάτο αυτής της περιοχής που θρέφει τους ντόπιους αλλά αποτελεί και μια εύκολη λύση για ένα γρήγορο, οικονομικό φαγητό στο πόδι και για τους κάθε είδους επισκέπτες της.
Πριν χάσω λοιπόν τη γλύκα, το πικάντικο, το καυτερό και το τραγανιστό, αυτού του υπέροχου και πανεύκολου εδέσματος, έφτιαξα σήμερα τα φαλάφελ (για πρώτη φορά) και σας τα προσφέρω, με την ελπίδα να τα προγραμματίσετε και να τα γευτείτε σπίτι με την οικογένεια ή με φίλους, κάποιο όμορφο βράδυ. Αξίζουν τον κόπο!
Υλικά
- 250 γρ. ρεβίθια (καλύτερα τα αποφλοιωμένα)
- 1 ματσάκι μαϊντανό
- 1 ματσάκι κόλιαδρο
- 4-5 φρέσκα κρεμμυδάκια, το άσπρο και λίγο από το πράσινο μέρος
- 3 σκελίδες σκόρδου
- 1 κ.γ. κύμινο
- 1 κ.γ. πάπρικα καυτερή
- 1/2 κ.γ. πάπρικα γλυκιά
- 2-3 κ.σ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
- Σόδα
- 1/2 φλ.τσ. ελαιόλαδο
- Καλαμποκέλαιο για το τηγάνισμα
- Αλάτι
Εκτέλεση
- Βάζω από το προηγούμενο βράδυ τα ρεβίθια σε λεκάνη με κρύο νερό να φουσκώσουν.Το επόμενο πρωί και επειδή τα ρεβίθια μου ήταν αναποφλοίωτα, τα ανακάτεψα με 1 γεμάτη κ.σ. σόδα μαγειρική, τα άφησα περίπου δέκα λεπτά και μετά τρίβοντας τα, στις παλάμες μου, έβγαλα εύκολα τα φλούδια τους. Θέλει λίγο χρόνο, αλλά πιστέψτε με είναι μια διαδικασία πολύ εύκολη και… ηρεμιστική. Τα ξέπλυνα καλά, τα στέγνωσα και μετά σε δυο δόσεις τα πολτοποίησα στο μούλτι, χωρίς να χρειαστεί να βάλω κάποιο υγρό.
- Πλένω καλά τον μαϊντανό και τον κόλιανδρο, αφαιρώ τα χοντρά κοτσανάκια τους, τα ψιλοκόβω και μαζί με τις καθαρισμένες σκελίδες σκόρδου, τα ψιλοκομμένα φρέσκα κρεμμυδάκια και ελαιόλαδο τα πολτοποιώ σε δυο δόσεις στο μούλτι. Το ελαιόλαδο το μοιράζω στις δυο δόσεις, γιατί τα μυρωδικά δεν κόβονται εύκολα μόνα τους. Ίσως να χρειαστεί και λίγο παραπάνω ελαιόλαδο.
- Σε μια λεκάνη αναμειγνύω τα πολτοποιημένα ρεβίθια με την “πάστα” των μυρωδικών, έχοντας προσθέσει αλάτι, τις πάπρικες, το κύμινο, μια κ.γ. σόδα και 2-3 κ.σ. γεμάτες αλεύρι που θα δέσει όλα τα υλικά.
- Αφήνω το μείγμα στο ψυγείο περίπου μια ώρα και μετά το πλάθω σε μικρά στρογγυλά κεφτεδάκια, έχοντας πάντα τα χέρια μου ελαφρώς βρεγμένα.
- Τα τηγανίζω σε καλαμποκέλαιο 3-4 λεπτά από κάθε πλευρά, πιέζοντας τα ελαφρώς με το πιρούνι.
- Τα τοποθετώ σε χαρτί κουζίνας να φύγουν τα λάδια και μετά τα σερβίρω στο τραπέζι με φετούλες αγγουράκια τουρσί, ψιλοκομένη ντομάτα με μαϊντανό, τηγανισμένα κυβάκια μελιτζάνας και οπωσδήποτε με κρέμα ταχινιού που την φτιάχνω με γιαούρτι, ταχίνι, χυμό από μισό λεμόνι και λίγο νερό για να αναμειχθούν όλα τα υλικά.
- Ο άλλος τρόπος σερβιρίσματος για τα φαλάφελ (street food) όπως τα έφαγα κι’ εγώ στο φαλαφελτζίδικο στην Ιερουσαλήμ, είναι να μπουν σε ζεσταμένες πίτες αραβικές ή κυπριακές, με μπόλικη σάλτσα ταχινιού, τα “σπασμένα” φαλάφελ, αγγουράκια, μελιτζάνες και τις ντοματούλες. Εξαιρετικές και οι δυο προτάσεις και για κάθε περίπτωση.
Καλή σας επιτυχία
Φωτο-εντυπώσεις
Leave a Reply