Μελιτζάνες οι καλοκαιρινές

Λοιπόν, έχουμε και λέμε… έχουμε και υπόλοιπες πένες που είχα φτιάξει την προηγούμενη,  βρασμένες στο ζουμί και στο ξεψαχνισμένο κοτόπουλο από την προ προηγούμενη.
Έχουμε και δυο υπέροχες νταρντάνες μελιτζάνες και ντοματούλες προς το ώριμο της ηλικίας τους απ’ τη λαϊκή της Τρίτης. Κάπου έπρεπε να τα μοντάρω όλα αυτά για να μην πεταχτεί “ούτε κόκκος ρυζιού”, όπως πάντα μου λέει η ψαγμένη φίλη Θεοδοσία.
Αφηρημένη μαγειρική τέχνη; No, no my dear friend. Συνθετική μαγειρική τέχνη, my dear friend.

Τις υπόλοιπες σκέψεις τις αφήνω σε σένα… και να σου πω… τρώγονται και μόνες τους οι μελιτζάνες οι καλοκαιρινές, τρώγονται και με υπόλοιπο σπαγγέτι οι μελιτζάνες οι καλοκαιρινές, τρώγονται και με ρυζάκι οι μελιτζάνες οι καλοκαιρινές, μη σου πω… τρώγονται και με ψητές σαρδελίτσες οι μελιτζάνες οι καλοκαιρινές.

Αααα, μη ξεχάσω… τρώγονται και σε ταπεράκι, σε (κατά προτίμηση ερημική… λέμε τώρα τέτοια εποχή) παραλία μετά το απογευματινό προς βραδινό μπανάκι, περιμένοντας τη δύση του ηλιάτορα και βγάζοντας αναστεναγμούς ικανοποίησης για ό,τι σε περιβάλλει και ό,τι γεύεσαι!
Εννοείται μετά σε θέλω νοικοκυρά και πεντακάθαρη την παραλία.

Υλικά

• 2 μεγάλες μακρόστενες φλάσκες μελιτζάνες… μακρόστενες και φλάσκες; Ε, ναι ρε φίλη γίνεται!
• 3-4-5-6 ντοματούλες ώριμες… για παντρειά.
• Τοματοπελτέ κατά βούληση… για να κάνει παρέα στις από πάνω φιλενάδες.
• Τυράκι φέτα κατά προτίμηση καλαθάκι… ας είναι και κοφινάκι.
• 1-2 σκελίδες σκόρδο… να έρθει να γίνει αψιά η σάλτσα.
• Ελαιόλαδο μπόλικο παρθένο… περισσότερο από τη βάφτιση παρακαλώ.
• Μαϊντανό απ’ τη γλάστρα… τι; δεν έχεις μαϊντανό σε γλάστρα; Ούτε εγώ!
• Ρίγανη φρέσκια αποξηραμένη που την έφερε ο Κυρ-Δημήτρης… Και Κώστα να λεν το φίλο σου… it’s ok
• Λίγη ζαχαρίτσα, έτσι για να γλυκάνει η κόκκινη μαγειρική ιστορία.
• Βάλε και βεγκέτα για να τους τρελάνεις… νομίζω τάπα όλα… ουφ…

Διαδικασία (εδώ σε θέλω μαστόρισσα)

• Κόβω σε χοντρές φέτες τις μελιτζάνες.

• Τις τακτοποιώ σε ρηχό ταψί φούρνο, σε λαδόκολλα, ραντίζω ελάχιστα με ελαιόλαδο και ψήνω στον αέρα, 250 βαθμούς, γύρω στα 20 λεπτά ώσπου να μαλακώσουν.

• Όσο ψήνονται οι νταρντάνες… ρίχνω στο μούλτι τις αποφλοιωμένες ώριμες για παντρειά ντομάτες, τις σκελίδες σκόρδου, τον πελτέ, τη βεγκέτα, τη ζαχαρίτσα (όταν τη ζάχαρη τη λες ζαχαρίτσα… πίστεψε με, μειώνονται οι θερμίδες), ααα, έβαλα και ρίγανη ξερή… τέλος πάντων κάνε το δικό σου παιχνίδι για μια γ@μ@τη  σάλτσα.

• Στο πυρέξ μου το παραλληλόγραμμο και καινούργιο παρακαλώ, ρίχνω λίγο ελαιόλαδο και λίγη απ’ τη σάλτσα. Τακτοποιώ μια σειρά από φέτες μελιτζάνας, πασπαλίζω με μαϊντανό. Ξανά μανά, σάλτσα, ελαιόλαδο, μαΪντανό, ροδέλες νταρντάνας.

• Τελειώνω με δεύτερη και τελευταία σειρά μελιτζάνας, σάλτσα, φετούλα τριμμένη στον τρίφτη… και το χέρι κάνει δουλειά, ελαιόλαδο, ρίγανη του Κυρ. Δημήτρη και πασπαλίζω με κάτι ψιλά ψίχουλα για γκρατινάρισμα.

• Αέρας στους 200, να παραμιλάει η σάλτσα, να σιγοψήνεται η νταρντάνα για να γλυκάνει η φυσική πικράδα της, να γκρατινάρει το καλαθάκι ή κοφινάκι το πασπαλισμένο με ψιχία, να ετοιμάζεις το τραπέζι το μεσημεριανό το καλοκαιρινό, να βγάζεις το δροσερό κρασάκι, να βγάζεις τα ημικρύσταλλα, χαρτοπετσέτες για τα ζουμιά και στείλε μήνυμα…

Καλή επιτυχία.
Καλύτερη απόλαυση!