Και οι δυο τσάντες ξέχειλες, η μια με καρύδια, κάστανα και μυρωδάτη ρίγανη. Το αυτοκίνητο μοσχομύρισε απ’ την ιδιαίτερη και γνωστή μυρωδιά της βουνίσιας άγριας ρίγανης που αν και καλά κλεισμένη στο μεγάλο σακούλι της, οι μυρωδιές της δραπέτευαν από κάθε υποψία ανοίγματος της φωλίτσας που βρισκόταν. Η άλλη τσάντα γεμάτη από μια και μόνο κολοκύθα κίτρινη, χωραφίσια, βουνίσια κι’ αυτή μιας και μου ήρθε, πεσκέσι, όπως και όλα τα προηγούμενα, απ’ την αγαπημένη πρώτη μου ξαδέλφη τη Μαρία που μια δυο φορές το χρόνο μου φέρνει τα εξαίσια δώρα της φύσης των Βαρδουσίων και συγκεκριμένα απ’ το όμορφο ορεινό Αλποχώρι, το χωριό του Θύμιου του άντρα της, όπου στο σπίτι τους έχουμε φιλοξενηθεί κι’ εμείς.
Είναι ευτυχία όταν οι αστοί, δεδομένων των συνθηκών βεβαίως, την εποχής της συνταξιοδότησης τους, γίνονται, ας τους πούμε “αγρότες”, καλλιεργούν και φροντίζουν χωράφι, χωράφια, κήπους, μικρούς ή μεγάλους ή μαζεύουν ό,τι προσφέρει απλόχερα η ελληνική φύση. Θα ήταν μεγάλη αστοχία και παράλειψη να μην αναφερθώ στην συνομήλικη ξαδέλφη που μαζί και σαν αδελφές μεγαλώσαμε στην ίδια αυλή και πήγαμε στα ίδια σχολεία. Σε μια πρόσφατη επίσκεψη μας λοιπόν, εδώ κάπου παραθαλάσσια στην Αττική όπου βρίσκεται και το σπίτι τους, μετά το γερό τσιμπούσι που κάναμε ξαδέλφια και φίλοι, ήρθαν και τα δώρα. Η τρίκιλη κολοκύθα λοιπόν, στην κουζίνα πια, χωρίστηκε στα δυο. Το ένα μισό η φανταστική πίτα που ακολουθεί και το άλλο μισό, τυλιγμένο με μεμβράνη περιμένει την επόμενη μαγειρική δοκιμασία και συνταγή μου. Σας εύχομαι λοιπόν να βρείτε χρόνο και καλή διάθεση, ως γνωστόν η καλή διάθεση δίνει και καλύτερα αποτελέσματα σε ό,τι κι’ αν καταπιαστείτε και να φτιάξετε και σεις αυτήν την γευστικότατη κολοκυθόπιτα.
Υλικά για ένα ταψάκι -πυρέξ 33Χ25
- 1.200 κίντρινη κολοκύθα – μετά το στράγγισμα απ’ τα υγρά μένουν 600 γρ.
- 1 πράσο
- 1 μεγάλο ξερό κρεμμύδι
- 1/2 ματσάκι μαϊντανό
- 5-6 φύλλα μεγάλα χειμωνιάτικου βασιλικού – δίνει απίστευτη και ιδιαίτερο άρωμα στην πίτα
- 500 γρ. φύλλο κρούστα
- Ελαιόλαδο
- Λίγο βούτυρο γάλακτος
- Πιπέρι μαύρο
- 1 κ.σ. φρυγανιά τριμμένη
Για την κρέμα γιαουρτιού
- 200 γρ. γιαούρτι 2% (κεσεδάκι)
- 500 γρ. τρίμμα φέτας βαρελίσιο πικάντικο
- 2 αβγά
Εκτέλεση
- Το πρώτο που κάνω είναι να κόψω την κολοκύθα μου κατά μήκος και να αφαιρέσω τα κουκούτσια. Μετά κόβω το ένα μισό σε μεγάλες φέτες και με κοφτερό μεγάλο μαχαίρι, πάνω σε ξύλο κοπής, κόβω μεγάλες φέτες. Με το ίδιο μαχαίρι αφαιρώ την εξωτερική χονδρή φλούδα.
- Τρίβω τα καθαρά πια κομμάτια στον τρίφτη. Τοποθετώ την τριμμένη κολοκύθα σε σουρωτήρι και αλατίζω καλά. Αφήνω την κολοκύθα οπωσδήποτε μισή ώρα ώστε να υγρανθεί με το αλάτι και στύβοντας την να φύγουν όλα τα υγρά της. Μου έμειναν τελικά 600 γρ. τριμμένης κολοκύθας.
- Όσο έχω την κολοκύθα με το αλάτι, καθαρίζω πράσο και κρεμμύδι και τα κόβω σε φετούλες. Καθαρίζω και ψιλοκόβω το μαϊντανό και τον βασιλικό.
- Αρχικά, σε μεγάλο τηγάνι, σοτάρω με αρκετό ελαιόλαδο το πράσο με το κρεμμύδι. Όταν πέσει ο όγκος τους προσθέτω την τριμμένη και καλά στημένη κολοκύθα. Πασπαλίζω με πιπέρι. Καθόλου αλάτι. Ανακατεύω πολύ καλά και αφήνω το τηγάνι σε μέρος που να πέσει κάπως η θερμοκρασία του μείγματος.
- Αρχίζω να φτιάχνω την κρέμα γιαουρτιού, βάζοντας όλο το γιαούρτι σε βαθύ μπολ. Προσθέτω τα δυο αβγά, το τρίμμα φέτας , τα μυρωδικά και μια κ.σ. φρυγανιά τριμμένη. Ανακατεύω πολύ καλά.
- Ρίχνω προσεχτικά το μείγμα γιαουρτιού στο κέντρο του τηγανιού με την κολοκύθα και ανακατεύω καλά ώστε να ομογενοποιηθούν όλα τα υλικά.
- Λαδώνω καλά το πυρέξ και κάνω εφτά στρώσεις με τα φύλλα, πάντα λαδωμένα αλλά όχι πολύ τα φύλλα μεταξύ τους. Ρίχνω τη γέμιση κολοκύθας και στρώνω άλλα εφτά φύλλα καλά λαδωμένα μεταξύ τους. Συνηθίζω να λαδώνω λίγο τα φύλλα βάσης και πολύ περισσότερο τα πάνω φύλλα, μιας και τα υγρά και τα λάδια τα πάνω θα υγράνουν και τη βάση της όποιας πίτας μου. Το τελευταίο φύλλο της επιφάνειας το περιχύνω με λίγο βούτυρο γάλακτος. Χαράσσω την πίτα.
- Ψήνω στις αντιστάσεις, πάντα σε πολύ καλά προθερμασμένο φούρνο, στους 220 βαθμούς για μισή ώρα και μετά στον αέρα για άλλα 15 περίπου λεπτά ώστε να ψηθεί καλά και η βάση και να χρυσίσουν τα πάνω φύλλα. Το θέμα του ψησίματος εξαρτάται πάντα απ’ το φούρνο και το πως θα διαχειριστεί η νοικοκυρά την ώρα και τον τρόπο ψησίματος.
- Η πίτα μου είναι έτοιμη, την βγάζω απ’ τον φούρνο, αφήνω να πέσει η θερμοκρασία της, την κόβω και την σερβίρω. Η κρέμα έχει γίνει τέλεια, ούτε σφιχτή αλλά ούτε και νερουλή. Και από γεύση θαυμάσια.
Καλή σας επιτυχία
Leave a Reply