Το μπλε τσουβαλάκι ήταν γεμάτο μαύρα φασόλια και το καρφωμένο ταμπελάκι επάνω τους έγραφε, “ΜΑΥΡΟ ΧΑΒΙΑΡΙ”. Χαμογέλασα με συγκατάβαση, αλλά ταυτόχρονα σκεφτόμουνα με απορία, “λες, λες αυτά τα φασολάκια να είναι οι μαύρες μπελούγκα των οσπρίων;”
“Μην τα κοιτάς, χωρίς δεύτερη σκέψη αγόρασε τα τώρα. Εγγύηση ποιότητας, πίστεψε με.” Απάντησε σχεδόν αμέσως στη σιωπηλή απορία μου ο ευγενέστατος και εξυπηρετικός καταστηματάρχης.
Βρίσκομαι στην πανέμορφη Καστοριά με την παραμυθένια λίμνη, σε υψόμετρο 700μ. Η πόλη είναι κτισμένη σε χερσόνησο της ομώνυμης λίμνης ανάμεσα στα ιστορικά βουνά Βίτσι και Γράμμο με την πλούσια και σπάνια βλάστηση. Σίγουρος και σταθερός χειμερινός τουριστικός προορισμός, δέχεται πολλούς επισκέπτες για τις ασύγκριτες ομορφιές του τοπίου και τα γνωστά τοπικά προϊόντα της. Η πόλη της Καστοριάς εντυπωσιάζει τους επισκέπτες της από κάθε άποψη. Οι βόλτες δε λένε να τελειώσουν και τι να πρωτοθαυμάσεις στις λίγες μέρες παραμονής σου εδώ; Τις πολλές βυζαντινές εκκλησίες; Το σχετικά καινούργιο επισκέψιμο σπήλαιο του Δράκου; Τη βόλτα στις γειτονιές Απόζαρι και Ντολτσό με τα περίφημα Καστοριανά αρχοντικά και το καλοσυντηρημένο λαογραφικό του μουσείο; Ή την όμορφη πανοραμική θέα από το ύψωμα του Αγ. Αθανασίου;
Εντυπωσιακή η αναπαράσταση του Νεολιθικού Λιμναίου Οικισμού, σε ένα υπέροχο πάρκο, στο παραλίμνιο χωριό Δισπηλιό λίγα μόλις χλμ. έξω απ’ την πόλη. Όσο για τα τοπικά φαγητά, ας είναι καλά τα ταβερνάκια της λίμνης και το περίφημο και ομώνυμο της περιοχής εστιατόριο ΝΤΟΛΤΣΟ με τα παραδοσιακά του εδέσματα.
Φεύγοντας πια από την πόλη και αφού δεν έχεις χορτάσει την ομορφιά και τη γαλήνη που σε πλημμυρίζει, η τελευταία σου κίνηση βεβαίως είναι να αγοράσεις τα περίφημα φασόλια της περιοχής. Η αλήθεια τα βρίσκεις πια παντού, αλλά άλλη η γλύκα να τα αγοράζεις κατ’ ευθείαν απ’ την πηγή και να περιμένεις με λαχτάρα πότε θα τα βάλεις στο τσουκάλι ή το φούρνο σου για να γευτείς, έστω και χιλιόμετρα μακριά, την ανάμνηση της όμορφης πόλης μετουσιωμένη σε ένα νόστιμο και απολαυστικό πιάτο.
Τέλος να πω ότι ρωτώντας μήπως υπάρχει κάποια ιδιαίτερη συνταγή για τα μαύρα φασόλια το “μαύρο χαβιάρι” δηλαδή, πήρα την ίδια απάντηση. “Τα φτιάχνουμε σαλάτα”, μου απάντησαν και οι δυο κύριοι των μαγαζιών που ψώνισα, μόνο που ο νεαρότερος μου πρότεινε και με παρότρυνε, τα ψιλοκομμένα κρεμμύδια να τα έχω προηγουμένως σοτάρει πριν τα βάλω στη σαλάτα μου. Όπως και έκανα. Το αποτέλεσμα εξαιρετικό, καθώς δίνει μια ιδιαίτερη σπιρτάδα στη σαλάτα που την διαφοροποιεί απ’ τα γνωστά μας φασόλια πιαζ. Όσο για τη γεύση των πολύτιμων και θρεπτικών μαύρων φασολιών, πραγματικά μοναδική και ξεχωριστή.
Υλικά (για 2 άτομα)
- 150 γρ. μαύρα φασόλια
- 1 μεγάλο κρεμμύδι ξερό
- 1 κρεμμυδάκι φρέσκο
- Πιπεριά Φλωρίνης ψημένη και ξεφλουδισμένη
- Μαϊντανό
- Ελαιόλαδο έξτρα παρθένο
- Ξύδι
- Αλάτι
Εκτέλεση
- Βάζω από βραδύς τα φασόλια στο νερό.
- Την επομένη τα βράζω ώσπου να μαλακώσουν αλλά όχι να λιώσουν. Περίπου 30 λεπτά. Προς το τέλος του βρασίματος αλατίζω το νερό με τα φασόλια. Μετά το βράσιμο τα στραγγίζω αμέσως.
- Ψιλοκόβω τα κρεμμύδια και τα σοτάρω σε αρκετό έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, ώσπου να γυαλίσουν.
- Ψιλοκόβω το μαϊντανό και την πιπεριά
- Σε βαθιά γαβάθα ανακατεύω τα φασόλια, τα κρεμμύδια, την πιπεριά και τον μαϊντανό. Ραντίζω με ξύδι.
- Σερβίρω ή στην γαβάθα ή σε ατομικά μπολάκια.
Καλή σας επιτυχία
Φωτο – εντυπώσεις
No Comments