Κακαβιά

Στη ζωή μου έχω κάνει μόνο δυο φορές κακαβιά. Η πρώτη πριν κάποιες δεκαετίες με απόλυτη αποτυχία. Η δεύτερη πριν λίγες μέρες με απόλυτη επιτυχία.  Στο μεταξύ τους διάστημα την έχω γευτεί και απολαύσει σε άλλα τραπέζια, με το φόβο όμως πάντα εγώ να την δοκιμάσω ξανά στην κουζίνα μου.
Όμως φαίνεται πως την περασμένη Κυριακή ήρθε το πλήρωμα του χρόνου,  αλλά κυρίως το κίνητρο και το ερέθισμα για να αποφασίσω και να την βάλω άμεσα στο πρόγραμμά μου.

Κυριακή λοιπόν πρωί  με υπέροχο καιρό και θερμοκρασία, μας βρίσκει με μια ζωντανή παρέα πεζοπόρων στη Σαλαμίνα για πεζοπορία  κάποιων ωρών, σ ένα εύκολο και όμορφο μονοπάτι. Η ομορφιά της ελληνικής φύσης αυτή την ανοιξιάτικη εποχή είναι απερίγραπτη. Γνωστό και κοινότυπο αυτό που λέω, αλλά μεθάς βρε παιδί μου με όλες σου τις αισθήσεις και θες να το μοιραστείς.
Κι  έρχεται το μεσημεράκι για ξεκούραση και φαγητό, στη γνωστή παραθαλάσσια ελληνική ταβέρνα. ‘Eρχεται και το σούρουπο και μας βρίσκει στο συμπαθητικό λιμάνι της Σαλαμίνας.

Σουλάτσο λοιπόν στην προβλήτα ώσπου να έρθει η ώρα της αναχώρησης. Τότε είναι που μου τραβάει την προσοχή  ένα ψαροκάικο απ τα πολλά, όπου οι ιδιοκτήτες του ένα νεαρό ζευγάρι, καθάριζαν  τα δίχτυα τους  αλλά ταυτόχρονα πετούσαν και πολλά ψάρια πίσω στη θάλασσα. Εκεί είναι που τρελάθηκα. Βλέπω καλά; αναρωτήθηκα.  Η αλήθεια έχω δει και άλλες  φορές σε λιμάνια νησιών πως καθαρίζοντας τα δίχτυα οι ψαράδες πετάνε εκτός των άλλων και ψάρια που έχουν μπλεχτεί μέσα σ αυτά.

Χωρίς να χάσω χρόνο, τους πλησιάζω και αρχίζω τις ερωτήσεις σχετικά με τα ψάρια που πετούσαν. Ευγενέστατοι και φιλικοί μου εξήγησαν ότι τα συγκεκριμένα ψάρια γεμάτα ψιλά κόκαλα και δεύτερης ποιότητας, πρακτικά ήταν τελείως ακατάλληλα για φάγωμα, εκτός ίσως από ψαρόσουπα και μάλιστα την κακαβιά, η οποία ως γνωστό φτιάχνεται κυρίως για  το ζουμί μικρών ή μεγαλύτερων ψαριών.
Οι άνθρωποι δεν χρειάστηκαν τελικά πολλή ώρα συζήτησης για να καταλάβουν ότι τα λιμπιζόμουνα σφόδρα. Με γενναιοδωρία λοιπόν, μου γέμισαν μια τσάντα απ αυτά.

Εννοείται ότι την επομένη κιόλας είχα προμηθευτεί όλα τα σχετικά υλικά , είχα οργανώσει την κουζίνα μου για το πολυπόθητο πείραμα και ήμουνα έτοιμη να ξεκινήσω την όλη διαδικασία για την κακαβιά, την οποία και θα απολαμβάναμε, όπως και έγινε τελικά με την παρέα φιλικού  ζευγαριού.

Για την ιστορία,  η ονομασία των περισσότερων ψαριών που με προμήθευσαν είναι σκαρμός. Ακριβώς όπως λέγεται ο ξύλινος ή μεταλλικός πάσσαλος στην κουπαστή της βάρκας, όπου δένεται το κουπί με θηλιά.

Και κάτι τελευταίο αλλά πολύ  σημαντικό. Τα πιο νόστιμα ψάρια τελικά,  είναι τα φρέσκα ψάρια! Κι ας είναι δεύτερης κατηγορίας.

Υλικά

• 2 κιλά περίπου διάφορα ψάρια για κακαβιά
• 1 μεγάλη πατάτα
• 1 μεγάλη ντομάτα
• 2-3 κολοκυθάκια
• 3-4 καρότα
• 1 μάτσο σέλινο ή σέλερι
• 1 μεγάλο κρεμμύδι
• 2-3 σκελίδες σκόρδο
• 1 μεγάλο λεμόνι
• Ελαιόλαδο
• Αλάτι, πιπέρι και πάπρικα

Εκτέλεση

1. Καθαρίζω και πλένω καλά τα ψάρια.
2. Καθαρίζω και πλένω καλά όλα τα λαχανικά και τα κόβω σε μεγάλα κομμάτια.
3. Σε μια κατσαρόλα πλατιά σοτάρω ελαφρά τις σκελίδες σκόρδου με 1/4 φλυτζ. ελαιόλαδο.
4. Προσθέτω τα κομμένα λαχανικά, αλατίζω και τα σοτάρω και αυτά για 4-5 λεπτά ώσπου να χάσουν τον όγκο τους.
5. Προσθέτω ζεστό  νερό τόσο  όσο να σκεπαστούν καλά.
6. Τα βράζω περίπου 15-20 λεπτά σε σιγανή φωτιά, ώσπου να μαλακώσουν.
7. Στα 20 λεπτά αφαιρώ με τρυπητή κουτάλα τα λαχανικά και προσθέτω στο ζουμί τους τα ψάρια.
8. Βράζω τα ψάρια περίπου 15 λεπτά, ή ώσπου να μαλακώσουν αρκετά.
9. Μετά το 15λεπτο βράσιμο, τα αφαιρώ με τρυπητή κουτάλα και τα τακτοποιώ σε πιατέλα.
10. Με ένα τουλπάνι ή τούλι σουρώνω το ζωμό της κατσαρόλας σε άλλο σκεύος και τον ξαναβάζω στην αρχική κατσαρόλα, όπου προσθέτω τα βρασμένα λαχανικά μου.
11. Σ αυτή τη φάση, καθαρίζω με προσοχή τα κόκαλα (ότι μπορώ  και έχω υπομονή )  απ τα βρασμένα ψάρια και το καθαρό ψαχνό τους το ρίχνω και αυτό στην κατσαρόλα.
12. Το υπόλοιπο των ψαριών το βάζω στο τουλπάνι ή το τούλι, και το στύβω όσο μπορώ για να πάρω το ζουμί και όσο ψαχνό γίνεται ακόμα.
13. Προσθέτω και το χυμό από το λεμόνι και με το ειδικό εργαλείο της κουζίνας, πολτοποιώ λαχανικά και ψάρια μέσα στο ζωμό τους.
14. Διορθώνω με αλάτι, πιπέρι ή πάπρικα και ίσως επιπλέον λεμόνι.

Tips

Καλό είναι να χρησιμοποιήσετε τούλι και όχι τουλπάνι για το σούρωμα, όπως έκανα εγώ. Το τούλι με τις μεγαλύτερες τρύπες επιτρέπει περισσότερο ψαχνό να βγει καθαρό απ τα κόκαλα.Η κακαβιά έχει κάποια διαδικασία για να φτιαχτεί. Όμως έτσι και βρείτε  φρέσκα ψάρια γι αυτή τη σούπα μην αφήσετε την ευκαιρία.

Καλή επιτυχία