Το στιφάδο αποκτά μια σχεδόν υπαρξιακή διάσταση, όταν τα ασταμάτητα δάκρυα σου συναντιούνται, οπτικά τουλάχιστον, με τις σταγόνες της βροχής που πέφτουν στο τζάμι της κουζίνας, Νοέμβρη μήνα, καθώς καθαρίζεις τα μικρούτσικα κρεμμυδάκια που θα σου δώσουν αργότερα, την μεταμορφωμένη αψάδα τους, σε μια ηδονική γλύκα που θα γευτείς μετά, στο μεσημεριανό ή βραδινό σου πιάτο. Και να σου πω κάτι… καλύτερα να κλαις καθαρίζοντας κρεμμυδάκια, παρά για τον άπιστο και πάσης ονομασίας Θωμά που ίσως, ίσως λέω, έκανε μια μικρή αμαρτία και την πήρες είδηση. Και για να εξηγούμαστε… μιλάω για μια μικρούτσικη αμαρτία… τύπου, ρίχνω μια ματιά στη νεαρή γειτόνισσα και σκέφτομαι… αχ όμορφα που είναι τα άτιμα και τιμημένα νιάτα.
Γιατί αν πρόκειται για μεγαλύτερη αμαρτία, τύπου… πω πω πω, τι κορίτσι είναι αυτό… απλώς του φέρνεις την κατσαρόλα στο κεφάλι και κλαίει αυτός που έχασε εσένα και το γλύκισμα στιφάδο σου μαζί.
Υλικά (για σένα και τον καλό σου, που δεν έχει μάτια για καμιά άλλη, εκτός από σένα και τη… μαμά του. Αυτό ας του το συγχωρήσουμε)
- Στήθος κοτόπουλο χωρισμένο σε δυο κομμάτια
- 1/2 κιλό κρεμμυδάκια για στιφάδο
- 2-3 σκελίδες σκόρδου
- 1 γερή κ.σ. πελτέ
- 1 π.κ. ημίγλυκο κρασί
- 1 ξυλάκι κανέλας
- 2-3 φυλλαράκια δάφνης
- Μερικά μπαχάρια
- Μερικά γαρύφαλλα
- Ελαιόλαδο
Εκτέλεση (του φαγητού και ουχί του καλού μας)
- Καθαρίζω τα κρεμμυδάκια με αφάνταστη υπομονή και τραγουδώντας… τα δάκρυα μου είναι καυτά…
- Ξεβγάζω καλά το στήθος (είμαι της σχολής… πλένω το κοτόπουλο και μετά πλένω ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ, ό,τι έχει σχέση με αυτό), το στεγνώνω και το αλευρώνω.
- Βάζω σε πλατιά κατσαρόλα αρκετό ελαιόλαδο και σοτάρω αρχικά τα δυο κομμάτια του στήθους.
- Προσθέτω τα κρεμμυδάκια, σοτάρω και αυτά και σβήνω με το κρασί.
- Προσθέτω ζεστό νερό στο οποίο έχω ανακατέψει τον πελτέ και προαιρετικά ζωμό λαχανικών. Προσθέτω μπαχάρια και δάφνες. Κλείνω με το καπάκι και αφήνω σε χαμηλή θερμοκρασία ώσπου να δέσει η σάλτσα, να μελώσει κοτόπουλο και κρεμμύδια. Κλείνω το μάτι και προσθέτω επιπλέον ένα σφηνάκι κρασί για πιο δυνατή γεύση.
- Το γλύκισμα στιφάδο μου έτοιμο, μοναδικό και τελείως γιορτινό! Έτσι τουλάχιστον το βλέπω εγώ (και ο καλός μου).
Καλή σας απόλαυση
Leave a Reply