Κοτόπουλο με τζίντζερ και μπρόκολο

   Το διαμέρισμα του Ίαν ήταν πάνω από ένα κινέζικο εστιατόριο, το οποίο επισκεπτόταν συχνότερα απ’ όσο θα ήθελε να γνωρίζει η μητέρα του. Η τραπεζαρία ήταν μικρή, οι τοίχοι βαμμένοι με ένα χρώμα που ο Ίαν υπέθετε πως κάποτε ήταν κόκκινο, ενώ οι κατάλογοι με τα φαγητά είχαν ξεθωριάσει τόσο, που σχεδόν δε διαβάζονταν.

   Η πρώτη φορά που επιχείρησε να κατεβεί στο εστιατόριο ήταν δύο χρόνια πριν, ύστερα από μια μεγάλη, ζεστή καλοκαιρινή μέρα που την είχε περάσει μετακομίζοντας στο καινούργιο διαμέρισμα. Ήταν κουρασμένος και πεινασμένος, και, αφού μια γερασμένη σερβιτόρα – της οποίας η τρομακτική έκφραση τον έκανε να ρίξει λαθραίες ματιές στο ρολόι του για να σιγουρευτεί ότι δεν ήταν η ώρα που έκλειναν – τον οδήγησε στη θέση του, είχε κάνει την πιο ασφαλή επιλογή παραγγέλνοντας γλυκόξινο χοιρινό και ρύζι. Όταν έφτασε το πιάτο, είδε μπροστά του ένα μυρωδάτο μείγμα από κοτόπουλο, τζίντζερ και το φωτεινό πράσινο του ελάχιστα βρασμένου μπρόκολου.

   “Δεν παράγγειλα κάτι τέτοιο“, είπε στη σερβιτόρα όσο πιο ευγενικά μπορούσε, αφού ακόμα δεν ήξερε αν θα έβρισκε άλλο εστιατόριο στη νέα του γειτονιά. Εκείνη τον κοίταξε σηκώνοντας ένα εντυπωσιακό γκρίζο φρύδι και έφυγε.

   Ήταν εννέα η ώρα, και εκείνος, ο μοναδικός πελάτης στο εστιατόριο. Καθώς έκλεισε η πόρτα πίσω από τη στραβοκάνα σερβιτόρα, έμεινε μόνος με το πιάτο μπροστά του. Αβέβαιος για το αν θα επέστρεφε ποτέ και εντελώς απρόθυμος να την ακολουθήσει στην κουζίνα, ο Ίαν έπιασε τα ξυλάκια του και έβαλε μια μπουκιά στο στόμα του. Το κοτόπουλο ζουμερό, το μπρόκολο τραγανό, ενώ το τζίντζερ καρύκευε το μείγμα σαν το προκλητικό ανέμισμα μιας μίνι φούστας. Έτρωγε αργά και στοχαστικά, απορρίπτοντας κάθε σκέψη να πάρει στο σπίτι ένα πακέτο για το γεύμα της επομένης. Όταν τελείωσε, η γριά ξαναγύρισε.

   “Καλό;” ρώτησε. Κούνησε το κεφάλι του με ευγνωμοσύνη. Τα χέρια της μάζεψαν άγαρμπα τα πιάτα σε ένα σωρό. “Θα ξαναέρθεις“, είπε. Ξαναπήγε, αλλά ούτε μία φορά δεν πήρε αυτό που παράγγειλε.

Απόσπασμα από το βιβλίο της ΕΡΙΚΑ ΜΠΑΟΥΡΕΜΑΪΣΤΕΡ
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΥΨΗΛΗΣ ΜΑΓΕΙΡΙΚΗΣ –  Εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ

Υλικά (4-6 άτομα)

• 1 στήθος κοτόπουλο φιλέτο
• 1 μπρόκολο μέτριο σε μέγεθος, περίπου 500 γρ.
• 1 μεγάλο ξερό κρεμμύδι
• 1 τζίντζερ μέτριο σε μέγεθος
• 1 κ.σ. γεμάτη μπαλσαμικό ξύδι (αυτό που είχα ήταν με σύκο)
• 1 κ.σ. γεμάτη μουστάρδα με μέλι
• 1 κ.σ. γεμάτη μέλι
• 1 κ.γ. κοφτό καπνιστή πάπρικα
• 1 κ.γ. κοφτό άσπρο πιπέρι (και μαύρο να μπει, είναι μια χαρά)
• 1 κ.γ. κοφτό ανάμεικτα μπαχαρικά ( βρίσκονται εύκολα στην αγορά)
• 1 κ.γ. κοφτό κύμινο
• Αλάτι
• Σησαμέλαιο ή καλαμποκέλαιο

Εκτέλεση

• Καθαρίζω το μεγάλο κρεμμύδι το κόβω στα δύο και μετά σε λοξές λωρίδες.
• Καθαρίζω το τζίντζερ. Προσοχή, όχι με μαχαίρι αλλά με κουταλάκι.

• Πλένω και χωρίζω το μπρόκολο στα μπουκετάκια του. Τα ζεματώ σε καυτό νερό, μόνο για δύο λεπτά. Τα στραγγίζω και τα ξεβγάζω με κρύο νερό, έτσι ζωντανεύει το όμορφο χρώμα τους. Τα βάζω στην άκρη να περιμένουν τη σειρά τους.
• Χωρίζω το στήθος στα δυο μέρη του, τα κόβω οριζόντια ώστε να λεπτύνουν και τέλος κόβω μακρόστενες και λοξές λωρίδες.

• Σε ένα βαθύ τηγάνι βάζω αρκετό σησαμέλαιο ή καλαμποκέλαιο μαζί με τα κρεμμύδια. Αλατίζω ώστε να πέσει ο όγκος τους και τα σοτάρω γύρω στα 4-5 λεπτά ώσπου να γυαλίσουν.
• Προσθέτω τις λωρίδες του κοτόπουλου και τις σοτάρω περίπου για 8 λεπτά με τα κρεμμύδια. Δεν θα σκουρύνουν, απλώς θα αλλάξει λίγο το χρώμα τους.

• Σε αυτή τη φάση, τρίβω το τζίτζερ πάνω από το κοτόπουλο, ρίχνω όλα τα μπαχαρικά καθώς και μπαλσαμικό, μέλι και μουστάρδα. Ανακατεύω απαλά και καλά.

• Τέλος προσθέτω τα μπουκετάκια του μπρόκολου, ανακατεύω καλά ώσπου να ενσωματωθούν με τα υπόλοιπα υλικά, περίπου 5-6 λεπτά.

• Σερβίρω με λευκό ρύζι. Στο πιάτο επιπλέον (προαιρετικά) ραντίζω με ελάχιστο ελαιόλαδο.

Καλή σας επιτυχία