Μελιτζάνες αργίτικες με σπιτικό χυλοπιτάκι (από την Ιωάννα)

Η καρυδιά, πελώρια ομπρέλα με τα καταπράσινα φύλλα και τους καρπούς της, δεσπόζει στο έμπα του σπιτιού με τη μεγάλη αυλή. Δίπλα της η παλιά, φορτωμένη ελιά με την πετρόχτιστη πεζούλα και τα κρινάκια, παραδίπλα οι λεμονιές που σκιάζουν το παράθυρο της τραπεζαρίας, ανατολικά το όρος Αραχναίο και στο βάθος δυτικά του σπιτιού με την απίστευτη θέα, ελαιώνες, καλλιέργειες, ο Αργολικός κάμπος, ο Αργολικός κόλπος και το κοντινό Ναύπλιο.


Βρισκόμαστε στον μικρό και ήσυχο οικισμό της Γκάτζιας, του Δήμου Επιδαύρου,  για άλλη μια φορά, καλεσμένοι αγαπημένων συγγενών, της Ιωάννας και του Ηλία. Η θεία Ιωάννα, το μυαλό σου μην πάει στη θεία απ’ το χωριό, όμορφο και δραστήριο στερνοπούλι της πολυπληθέστατης,  δωδεκαμελούς οικογένειας της πεθεράς μου, τουτέστιν αδελφή της, είναι η σπάνια μάλλον περίπτωση που συναντάς σε περασμένα χρόνια πολυπληθών οικογενειών, όπου η γιαγιά  γεννοβολούσε κάποιες φορές μαζί  με κόρες και νυφάδες και πολλές φορές μετά απ’ αυτές.  Εξ’ ου και η θεία Ιωάννα έχει ανίψια συνομήλικα ή και μεγαλύτερα απ’ αυτήν. Διδάσκει και διδάσκεται απ’ αυτά.
Το “ησυχαστήριο” λοιπόν του Ηλία που γεννήθηκε εδώ,  σ’ αυτήν την τοποθεσία με τις τόσες φυσικές ομορφιές και τις αρχαιολογικές τοποθεσίες ύψιστου ενδιαφέροντος, ποτέ δεν ησυχάζει τελικά. Παιδιά κι’ εγγόνια, συγγενείς και φίλοι, φίλοι φίλων απ’ όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης στην κυριολεξία,παίρνουμε σειρά για να βρεθούμε μαζί και να βουίξει η γειτονιά. Και τότε είναι που παίρνουν φωτιά οι φούρνοι κι’ οι ξυλόφουρνοι και τα ταψιά της Ιωάννας που γεμίζουν μόνο απ’ τα μποστάνια και τις καλλιέργειες τους. Είναι τελικά κανόνας, δίνεις χαρά, παίρνεις χαρά και ξεχνάς την όποια κούραση και έγνοια της φιλοξενίας.

     
Σ’ ένα τέτοιο κάλεσμα που βρεθήκαμε και μεις, δεν έχασα την ευκαιρία, βλέποντας μάλιστα τις μελιτζάνες του κατάφορτου μποστανιού, να παρακαλέσω την Ιωάννα να μας φτιάξει κάτι που μαγειρεύεται τακτικά εκεί κι’ από παλιά. Και αχ, τι υπέροχη σύμπτωση, μετά τις γευστικότατες τσακώνικες με τον τραχανά που έφτιαξα πρόσφατα, συνταγή απ’ το Λεωνίδιο, εδώ στην Αργολίδα, η Ιωάννα αλλά και η κουνιάδα της η Ρούλα να μου συστήσουν τις μελιτζάνες με το χυλοπιτάκι, που έφτιαχναν εδώ πάππου προς πάππου. Πολύ φυσικό βεβαίως, μιας και κάθε σπιτικό του τόπου, είχε πάντα τις χειροποίητες χυλοπίτες και τα κηπευτικά του.
“Σήμερα θα κάνουμε δυο φαγητά” μου πρότεινε η Ιωάννα, “ένα με μελιτζάνες και χυλοπιτάκι και ένα με μελιτζάνες, πιπεριές και λαζανάκια ολικής, δικά μου κι’ αυτά.”
Ενθουσιάστηκα τρελά. Κι’ έτσι μετά το πρωινό μπάνιο μας στην φανταστική παραλία της Ασίνης, η σβέλτη Ιωάννα μπήκε στην κουζίνα και στο τσακ μπαμ που λέμε, μας έφτιαξε δυο γευστικότατα φαγητά, χώρια τα γεμιστά και η τηγανιά απ’ την προηγούμενη, που στην κυριολεξία τα τσακίσαμε.

“Και μην τσιγκουνεύεσαι το λάδι στα λαδερά, είναι αυτό που λαδώνει και γλυκαίνει σώμα και ψυχή.”
Μαζί με την αγάπη, την κατανόηση και τη συντροφικότητα, προσθέτω εγώ.

Ιωάννα και Ηλία μας, σας ευχαριστούμε θερμά για την ανοιχτό σπίτι και την αγκαλιά σας. Όσο για σένα “θεία” δεν ξεχνώ την υπόσχεση σου να μας φτιάξεις σε πρώτη ευκαιρία τον απίστευτο μπακλαβά σου…
του λαδιού και του μελιού! Μην τάξεις τ’ άγιου κερί και…

Υλικά (για 4 μερίδες)

  • 3-4 μελιτζάνες απ’ το μποστάνι σας ή τέλος πάντων ας είναι και αργίτικες
  • 1 φλιτζάνι χυλοπιτάκι, αν είναι και σπιτικό ακόμα καλύτερα
  • 1 φλιτζάνι σπιτική σάλτσα ντομάτας ή αντίστοιχες ντομάτες για τη σάλτσα του φαγητού
  • 3-4 σκελίδες σκόρδου
  • Ελαιόλαδο μπόλικο
  • Αλάτι
  • Πιπέρι

Εκτέλεση

  • Πλένω και κόβω τις μελιτζάνες κυδωνάτες, συμβουλή του Ηλία, όπως κάνουμε πολλές φορές και με τις πατάτες. Καθαρίζω και χοντροκόβω τις σκελίδες σκόρδου.

  • Βάζω αρχικά τις μελιτζάνες σε μπόλικο ελαιόλαδο και σοτάρω ώσπου να μαραθούν. Προσθέτω τα σκόρδα.

  • Ρίχνω την σπιτική σάλτσα ντομάτας, ανακατεύω και αφήνω να πάρει μια δυο βράσεις με τις μελιτζάνες για να γίνουν, αλλά να κρατάνε λίγο, γιατί θα συνεχίσουν το βράσιμο με το χυλοπιτάκι.

  • Προσθέτω ζεστό νερό και το χυλοπιτάκι. Αλατοπιπερώνω και αφήνω το φαγητό να σιγοβράσει ώσπου να γίνει το χυλοπιτάκι και να δέσουν όλα τα υλικά. Επειδή το χυλοπιτάκι δεν ρουφάει ιδιαίτερα το ελαιόλαδο, κανονίζετε εσείς πόσο λαδερό θέλετε το φαγητό σας. Εμείς εδώ στο χωριό που η θεία Ιωάννα έφτιαξε αυτό το υπέροχο φαγητό, δεν τσιγκουνεύτηκε το ελαιόλαδο… ας είναι καλά οι ελαιώνες τους.

Καλή σας επιτυχία

Φωτο εντυπώσεις

Η Ιωάννα, ως άλλη Κλυταιμνήστρα, απαγγέλλει στην Μυκηναϊκή γέφυρα.

Ασίνη

Comments

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *