Ανήκει στις Σποράδες, είναι το μεγαλύτερο νησί του συμπλέγματος και είναι πανέμορφη. Μιλάω φυσικά για την Σκύρο που είχα τη χαρά να την επισκεφτώ για δεύτερη φορά μετά από χρόνια.
Πράγμα μάλλον σπάνιο για νησί, αλλά όλη η βόρεια πλευρά του είναι κατάφυτη από ένα πυκνό, όμορφο και καταπράσινο πευκοδάσος. Σε αντίθεση με το νότιο τμήμα του, που κυριαρχούν χέρσα και βραχώδη βουνά.Ορεινός όγκος του Κόχυλα (792 μ.) Νομίζω όμως ότι αυτά ήταν και τα πιο ενδιαφέροντα τοπία που διασχίσαμε. Όμορφα μέσα στην αγριάδα και την ερημιά τους! Εκτός, εκτός απ τα 30.000 καταγεγραμμένα κατσίκια, ελεύθερα και …νόστιμα, που βρίσκονται μόνο στο νότιο μέρος του νησιού! Φανταστείτε τώρα, σε όλο το νησί πόσα υπάρχουν!
Πολύ όμορφη η χώρα, χτισμένη στην ΒΑ πλευρά του νησιού, και πάνω στον ψηλό βράχο που δεσπόζει σχεδόν στο κέντρο της Σκύρου, με πανοραμική θέα τα γύρω παραθαλάσσια χωριά. Φιλόξενοι και ευγενικοί κάτοικοι, ενδιαφέροντα αρχαιολογικά ευρήματα, καθώς και ένας εντυπωσιακός αρχαιολογικός οικισμός στα ΒΔ, το Παλαμάρι που ανήκει στην περίοδο του χαλκού (2500-1800 π.χ). Όλα τα παραπάνω είναι απ’ τους σημαντικούς λόγους που πρέπει κάποιος να επισκεφτεί τη Σκύρο.
Το φαγητό βεβαίως το άφησα για το τέλος αυτού του σύντομου σχολίου για τη Σκύρο, για ευνόητους λόγους.
Παίρνοντας τις σχετικές πληροφορίες απ τους ντόπιους, μιας και βρεθήκαμε εκεί εκτός εποχής και τα περισσότερα μαγαζιά ήταν κλειστά, πρέπει να πω ότι φάγαμε εξαιρετικά νόστιμα πιάτα, τοπικές λιχουδιές και φρεσκότατες σαλάτες από κηπευτικά του νησιού, του ταβερνιάρη του κυρ Γιώργη για την ακρίβεια. Η επιτυχία βεβαίως, εκτός απ το περιβόητο σκυριανό ριγανάτο κατσικάκι κατσαρόλας, ήταν η λαδόπιτα με ξινοτύρι του νησιού, φτιαγμένη απ τα χεράκια της κυρά Γιώργαινας.
Αυτή λοιπόν τη λαδόπιτα και μάλιστα με ξινοτύρι Σκύρου, θα σας δείξω εδώ …και καλή σας επιτυχία!!
Υλικά (για μια μεγάλη λαδόπιτα)
- 1/4 αλεύρι
- 1 κ.γ. ξηρή μαγιά
- 1 κ.γ. αλάτι
- 1 κ.γ. ρίγανη
- Λίγο λάδι
- Χλιαρό νερό
- Ξινοτύρι ή όποιο άλλο τυρί λευκό θέλετε
Εκτέλεση
- Βάζω το αλεύρι σε μια λεκάνη και αναμιγνύω τη μαγιά, το αλάτι και τη ρίγανη.
- Φτιάχνω μια λακουβίτσα στο αλεύρι και ρίχνω το λάδι, περίπου 1-2 κ.σ.
- Αρχίζω και ρίχνω σιγά σιγά το χλιαρό νερό και ζυμώνω απαλά, ώσπου να δέσουν τα υλικά σε μια όμορφη και εύπλαστη ζύμη.
- Την φτιάχνω σε μια μπάλα και την αφήνω σε ζεστό μέρος, ώσπου να διπλασιάσει τον όγκο της.
- Περίπου σε μια ώρα και ανάλογα με τη θερμοκρασία του χώρου, η μπάλα της ζύμης έχει διπλασιαστεί και με τα χέρια την ανοίγω σε μια πιτούλα περίπου του ενός εκατοστού.
- Την αφήνω να ξεκουραστεί 10-15 λεπτά και μετά την τηγανίζω σε καυτό καλαμποκέλαιο.
- Τη σερβίρω ζεστή, έχοντας σκορπίσει από πάνω κομμάτια απ το ξινοτύρι.
Παρατηρήσεις
- Ταιριάζει πολύ και οποιαδήποτε φέτα ή άλλου τύπου τυρί λευκό και μαλακό.
- Αν σας μείνει ζύμη που δεν θέλετε να την φτιάξετε την ίδια ώρα, απλώς τη φυλάτε στο ψυγείο σκεπασμένη. Κρατάει 2-3 μέρες χωρίς να πάθει κάτι.
Καλή σας επιτυχία
Φωτο – εντυπώσεις
No Comments