Οι δυο μεγάλες, σχεδόν γέρικες αμυγδαλιές δεξιά και αριστερά του σπιτιού, μέσα στον κήπο. Αυτή στα δεξιά όπως έβλεπες την ασπρισμένη πρόσοψη, πάντα πιο φουντωτή, πιο λουλουδιασμένη, σκίαζε ανάλαφρα το παράθυρο της κρεβατοκάμαρας και το διακριτικό ανοιξιάτικο αεράκι έφερνε το λεπτό άρωμα των λουλουδιών της, μέσα στο σπίτι, όταν η Μαρίτσα άνοιγε τα πορτοπαράθυρα για να μπει ο φρέσκος πρωινός αέρας. Δίπλα στην αμυγδαλιά, αυτήν στα δεξιά, υπήρχε η κόκκινη στριφογυριστή σιδερένια σκάλα που οδηγούσε στην χωρίς κάγκελα ταράτσα της μονοκατοικίας, με την εκπληκτική θέα προς την θάλασσα. Αμυγδαλιά και σκάλα, πλεγμένες ένα πράγμα, τραβούσαν σαν μαγνήτη το κοριτσάκι του σπιτιού, την μικρή Μιμίκα.
Βρε τι νουθεσίες, τι τιμωρίες, τι σιδερένιες πορτούλες στην κόκκινη σκάλα, που οδηγούσε φαίνεται στα ουράνια, δεν ήταν ικανές να σταματήσουν το μικρό, που με χίλιους τρόπους, σκαρφάλωνε σαν κατσικάκι, πότε στη σκάλα, πότε στο καταπράσινο δένδρο για να φτάσει στην ταράτσα, να μαζέψει απ’ τα κλαδιά της μυγδαλιάς τα φρέσκα τσάγαλα, να καθίσει ήσυχα και οκλαδόν, ν’ αρχίσει να μασουλάει και να ονειρεύεται τόπους μακρινούς κι’ ονειρεμένους, αγναντεύοντας τη γαλαζοπράσινη θάλασσα, που χανόταν πέρα στον ορίζοντα.
Σε ανάμνηση αυτών των τρυφερών αναδρομών σε παρελθόντες και αθώους χρόνους, το σημερινό κέικ αμυγδάλου, με έντονη γεύση πικραμύγδαλου, που πράγμα περίεργο και παράξενο, άρεσε πολύ στη μικρή Μιμίκα και συνέχισε να της αρέσει, μιας και είχε καταχωνιαστεί και φυλαχτεί καλά στην γευστική της μνήμη.
************************************
Η ανθισμένη αμυγδαλιά – Vincent van Gogh.
************************************
Υλικά (για μακρόστενη φόρμα 11χ30)
- 200 γρ. αλεύρι
- 120 γρ. φιλέ αμυγδάλου+ έξτρα για την επικάλυψη του κέικ
- 200 γρ. ζάχαρη
- 120 γρ. ηλιέλαιο
- 3 μεγάλα αβγά
- 1 ολόκληρο φακελάκι μπέκιν 20 γρ.
- Ξύσμα από ένα λεμόνι
- 2 κ.γ. άρωμα αμυγδάλου, το βρίσκεται σε μικρά φιαλίδια σε σούπερ μάρκετ
Εκτέλεση
Πριν ξεκινήσω να γράφω την απλή διαδικασία του κέικ, να σας πω ότι ενώ είχα πάρει τα ολόκληρα αμύγδαλα με σκοπό να τα αποφλοιώσω και μετά να τα αλέσω, μου ήρθε η σκέψη να κάνω την ίδια δουλειά με τα αμύγδαλα φιλέ, τα οποία γίνηκαν μια χαρά στο μούλτι και μάλιστα δεν τα έκανα ούτε σκόνη, ούτε πούδρα. Τα άλεσα μόνο για 1-2 στροφές, έτσι ώστε να μείνουν, ας πούμε χονδροκομμένα και να τα “βρίσκει” κάποιος που γεύεται αυτό το υπέροχο και γευστικό κέικ.
- Χτυπάω το ηλιέλαιο με τη ζάχαρη στο μπολ του μίξερ, ώσπου η ζάχαρη να λιώσει, 2-3 λεπτά.
- Προσθέτω τα 3 αβγά και συνεχίζω το χτύπημα σε δυνατή ταχύτητα 8-10 λεπτά.
- Σε άλλο μπολ βάζω το αλεύρι, το τριμμένο φιλέ αμύγδαλο, το ξύσμα λεμονιού και όλο το φακελάκι μπέικιν, ώστε να είμαι σίγουρη ότι το κέικ θα φουσκώσει, μιας και έχει μέσα τα αμύγδαλα. Ανακατεύω καλά και όλο αυτό το μείγμα αλευριού το ρίχνω σιγά σιγά στο μπολ του μίξερ.
- Χτυπάω σε δυνατή ταχύτητα, ενώ ενδιάμεσα προσθέτω το άρωμα αμυγδάλου, που ελαφρώς πικρίζει. Μην το παραλείψετε, γιατί αυτό θα κάνει το κέικ σας ιδιαίτερο και αρωματικό.
- Φοδράρω τη φόρμα μου με βρεγμένο και καλά στημένο αντικολλητικό χαρτί και ρίχνω το μείγμα του κέικ, το οποίο με αυτές τις αναλογίες των υλικών βγαίνει σφιχτό και όχι τόσο ρευστό. Αυτό όμως δεν επηρεάζει καθόλου το ψήσιμο και το φούσκωμα του κέικ, που ίσα ίσα γίνεται και πιο συμπαγές και σταθερό για να κοπεί.
- Πασπαλίζω καλά την επιφάνεια με τα υπόλοιπα αμύγδαλα φιλέ και ψήνω το κέικ σε καλά προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για 60 λεπτά. Όταν κλείσω το φούρνο, αφήνω το κέικ άλλα 5 λεπτά μέσα, το βγάζω, το αφήνω λίγο να κρυώσει και αφαιρώ με προσοχή το αντικολλητικό χαρτί. Το αποτέλεσμα εκπληκτικό. Οι λάτρεις και γνώστες των κέικ θα το εκτιμήσουν ιδιαιτέρως.
Καλή σας επιτυχία και καλύτερη απόλαυση με τον καφέ ή το όποιο ρόφημα μας
Leave a Reply