Γίγαντες τηγανητοί

Οι μικρές πυκνές φυσαλίδες πάνω από τους γίγαντες έδειχναν ότι τα όσπρια ήταν έτοιμα. Ο Μήτσος τα έριξε σε ένα σουρωτήρι. Τα άφησε να αχνίζουν, ρίχνοντας λίγο φρέσκο βούτυρο από τη Χώρα, το μεγαλονήσι των Κυκλάδων. Μόλις το βούτυρο κύλησε ανάμεσά τους, ανακάτεψε απαλά και τα άφησε να ρουφήξουν ό,τι τους αναλογούσε από την προτελευταία πράξη της μετατροπής τους. Άνοιξε μια μπίρα και φύλαξε τη μισή σε μια μικρή λεκάνη. Άδειασε μέσα δύο φλιτζάνια αλεύρι, λίγο λάδι, αλάτι και πιπέρι και ανακάτεψε. Ο χυλός, του φάνηκε όσο ζωντανός έπρεπε… Τον άφησε να ξεκουραστεί. Έβαλε αρκετό λάδι στο τηγάνι κι ‘άναψε πάλι το γκάζι. Μόλις το λάδι άρχισε να ζωντανεύει, έριξε μέσα στο χυλό τα όσπρια. Μετά με κουτάλι, φασόλι το φασόλι, τα άφηνε μαλακά, ευγενικά στο καυτό λάδι. Κάθε δύο λεπτά έβγαζε τις χρυσαφιές μπουκιές και πρόσθετε νέα χυλωμένα φασόλια στο λάδι. Στο τέλος στάθηκε περήφανος.

Απόσπασμα από το συναρπαστικό βιβλίο του Τάκη Καμπύλη – ΓΙΓΑΝΕΣ ΚΑΙ ΦΑΣΟΛΙΑ
(ή Δεν γίνονται αυτά εδώ)
Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ – 1η έκδοση: Νοέμβριος 2019

Υλικά 

• Βρασμένοι γίγαντες, η επιθυμητή ποσότητα. Για την ακρίβεια χρησιμοποίησα 15 γίγαντες, ό,τι πρέπει για μεζέ δυο ατόμων.
• 1/3 από ένα κουτάκι μπύρας
• Βούτυρο φρέσκο αγελαδινό, 1 κ.γ. γεμάτο ήταν για τους γίγαντες μου αρκετό.
• Αλεύρι γοχ
• Ελαιόλαδο
• Αλάτι
• Γλυκιά πάπρικα
• Λίγο σουμάκ

Εκτέλεση

• Βάζω τους γίγαντες από το προηγούμενο βράδυ να μουσκέψουν. Το επόμενο πρωί τους βράζω σε καθαρό νερό, τόσο όσο να μαλακώσουν καλά. Τους σουρώνω. Παίρνω ένα μέρος απ’ αυτούς τους βάζω σε μπολ και όπως είναι ζεστοί τους περιχύνω με το βούτυρο. Τόση ποσότητα βουτύρου, όση να ρουφηχτεί απ’ τους γίγαντες και όχι να μουλιάσουν.

• Σε άλλο μπολ ρίχνω τη μπύρα, λίγο ελαιόλαδο, αλάτι, πάπρικα, σουμάκ και σιγά σιγά το αλεύρι ανακατεύοντας συγχρόνως, ώστε να βγει ένας παχύρευστος χυλός.

• Ρίχνω μέσα τους βουτυρωμένους γίγαντες.

• Βάζω το τηγάνι με ελαιόλαδο στο γκάζι. Αφήνω να κάψει, όχι πολύ. Παίρνω έναν έναν γίγαντα τυλιγμένο με τον χυλό του με το κουτάλι και όπως λέει ο συγγραφέας… τον αφήνω μαλακά και ευγενικά στο καυτό λάδι.

• Τους αφήνω να πάρουν χρώμα χρυσαφένιο απ’ τη μια πλευρά και τους γυρίζω απ’ την άλλη. Τους βγάζω και τους ακουμπώ σε χαρτί κουζίνας να φύγουν τα λάδια τους.

• Τους σερβίρω με ελαφριά σκορδαλιά. Το γευστικό αλλά και το οπτικό αποτέλεσμα θεσπέσιο. Μικρά χρυσαφένια λουκουμαδάκια… που ο σύζυγος δεν μπορούσε να κατανοήσει ότι είναι φασόλια και δεν είναι κοτόπουλο ή τυλιγμένο τυρί! Που το βρήκε το τελευταίο δεν μπορώ ακόμα να καταλάβω. Πάντως τα έφαγε και ζητούσε κι’ άλλα.
• Σχόλιο. Επειδή μου περίσσεψε χυλός, δεν μπορείς να πετύχεις και την ακριβή ποσότητα, τον έβαλα στο ψυγείο και αύριο θα τηγανίσω σε φέτες ένα κολοκυθάκι.

Καλή σας επιτυχία – Οπωσδήποτε τσιπουράκι, ούζο, τσικουδιά ή ό,τι άλλο οινοπνευματώδες προτιμάτε.