Μελιτζανάκι γλυκό του κουταλιού (Λεωνίδιο)

“Και πού μπορώ να βρω μελιτζανάκια για γλυκό;” Ρώτησα την ευγενέστατη κυρία του κλασικού μαγαζιού με τα τοπικά προϊόντα που βρίσκουμε σε χωριά και μικρές πόλεις και βεβαίως τα επισκεπτόμαστε πάντα με χαρά και πολύ ενδιαφέρον.”Μα εγώ μπορώ να σας δώσω να φτιάξετε το γλυκό σας.  Είναι από ντόπιους παραγωγούς που τα προμηθεύομαι για να φτιάχνω το  δικό μου, που μόλις δοκιμάσατε.” Μου απάντησε η κυρία του Ροδόμελου, ενώ έτρεχε προς  το πίσω μέρος του μαγαζιού της να μου γεμίσει μια τσάντα και ενώ εγώ έγλυφα ακόμα τα χείλη μου απ’ τα σιρόπια του γλυκού που πριν λίγο με είχε κεράσει.

Σε λίγο βγαίνω απ’ το φιλόξενο μαγαζί, κουβαλώντας  μια τσάντα γεμάτη με τα ποθητά μελιτζανάκια και το σπουδαιότερο με τη συνταγή που μου έδωσε η μελιστάλακτη κυρία την οποία και ευχαριστώ από καρδιάς. Ε, όπως και να το κάνεις, το να παίρνεις υλικό και συνταγή απ’ την πηγή τους, έχει άλλη γλύκα στην κυριολεξία.

Βρίσκομαι για άλλη μια φορά στο πανέμορφο Λεωνίδιο, χαρακτηρισμένο ως παραδοσιακός οικισμός, στο κέντρο της περιοχής που ονομάζεται Τσακωνιά, με μόνιμο πέτρινο φόντο-σκηνικό τον επιβλητικό κοκκινόβραχο,  Πασίγνωστη περιοχή όχι μόνο για την ντοπολαλιά, τα τσακώνικα θεωρούνται η αρχαιότερη διάλεκτος που μιλιέται ακόμα και σήμερα, αλλά και για τις περίφημες  μελιτζάνες της που άλλωστε φέρουν και τον επιθετικό προσδιορισμό “τσακώνικες” δηλώντας έτσι την προέλευση, άρα και την ποιότητα που ομολογουμένως έχουν. Το φθινόπωρο είναι η κατάλληλη εποχή που οι μελιτζανιές, κουρασμένες πια απ’ την πλούσια καλοκαιρινής τους καρποφορία, έχουν τα  μικρά μελιτζανάκια που αργούν πολύ να μεγαλώσουν. Αυτό βέβαια δίνει την ευκαιρία στις προκομμένες νοικοκυρές να επωφεληθούν και να φτιάξουν το μοναδικό και χαρακτηριστικό αυτό γλυκό που σας προτείνω και εγώ με τη σειρά μου. Μικρή λεπτομέρεια, για αρωματικό εκτός από τα πολλά γαρύφαλλα που τα κάρφωσα στα μελιτζανάκια μου, προτίμησα να βάλω δυο μικρά κλωναράκια λεβάντας, αντί οτιδήποτε άλλο. Ενδιαφέρον γευστικό αποτέλεσμα.

Υλικά (35 μελιτζανάκια)

• 1 1/2 κιλό μελιτζανάκια. Μετά το καθάρισμα που τους έκανα, έμεινε 1 κιλό.
• 1 κιλό ζάχαρη
• 3 λεμόνια
• Γαρύφαλλα
• Αμύγδαλα
• Λεβάντα (προαιρετικά) ή κλασικά φύλλα αρμπαρόριζας

Εκτέλεση

1. Με κοφτερό μαχαίρι αφαιρώ το κοτσάνι απ’ τα μελιτζανάκια, όπως καθαρίζουμε τις μπάμιες από το σκληρό μέρος του κεφαλιού.
2. Με τον αποφλοιωτή που καθαρίζουμε τις πατάτες, αφαιρώ εύκολα τη φλούδα από τα μελιτζανάκια. Με κοφτερό μαχαίρι τα χαράσσω μία φορά, χωρίς όμως να φτάσω στις άκρες.
3. Έχω ετοιμάσει μια βαθιά κατσαρόλα γεμάτη με κρύο νερό, το χυμό από δυο  μεγάλα λεμόνια και τις φλούδες τους. Εκεί ρίχνω αμέσως  ένα ένα τα μελιτζανάκια που καθαρίζω. Τα αφήνω 3-4 ώρες για να μη μαυρίσουν. Πάνω από τα μελιτζανάκια βάζω ένα βαρύ πιάτο για να τα κρατήσει μέσα στο νερό.
4. Μετά τις 4 ώρες τα σουρώνω και τα βάζω ξανά στην κατσαρόλα με μπόλικο κρύο νερό για να βράσουν. Τα βράζω για 5 λεπτά από τη στιγμή που θα αρχίσει ο βρασμός. Τα κατεβάζω αμέσως, τα σουρώνω και τα βάζω σε λεκάνη με κρύο νερό. Αλλάζω το νερό της λεκάνης 2-3 φορές αφήνοντας τα μελιτζανάκια άλλες 4 περίπου ώρες για να ξεπικρίσουν.
5. Τα ξαναβράζω σε φρέσκο κρύο νερό για άλλα 4-5 λεπτά, απ’ τη στιγμή του βρασμού. Όχι παραπάνω. Τα σουρώνω, τα ξεβγάζω πάλι με κρύο νερό και τα στραγγίζω καλά. Τα σφίγγω πολύ ελαφρά μέσα στην παλάμη μου για να βγάλουν τα νερά τους.
6. Εδώ να πω ότι εγώ τα έβαλα σε στρώσεις ανάμεσα σε βαμβακερή πετσέτα σε λεκάνη και τα άφησα για όλη τη νύχτα στο ψυγείο. Έτσι η πετσέτα ρούφηξε αρκετή ποσότητα νερού.
7. Την επομένη το πρωί, έριξα ένα κιλό ζάχαρη σε βαθιά κατσαρόλα με μισό λίτρο νερό, περίπου 2 κούπες τσ. και δυο κλωναράκια λεβάντας. Όσο έδενε το σιρόπι, κάρφωνα τα γαρύφαλλα στα μελιτζανάκια και έχωνα στη σχισμή που τους είχα κάνει, καθαρισμένα αμύγδαλα.
8. Ρίχνω τα μελιτζανάκια μου μέσα στο σιρόπι και τα βράζω για 7-8 λεπτά από την αρχική στιγμή βρασμού. Κλείνω τη φωτιά και τα αφήνω όλη τη νύχτα να ηρεμήσουν μέσα στο σιρόπι, το οποίο βεβαίως έχει ελαφρώς αραιώσει.
9. Τέλος την επομένη το πρωί, τα ξαναβράζω ώσπου να δέσει το σιρόπι, έχοντας προσθέσει προς το τέλος του βρασμού, το χυμό από το τρίτο λεμόνι. Μοιράζω το γλυκό σε καθαρά και αποστειρωμένα βάζα τα οποία τα κλείνω αφού κρυώσουν πολύ καλά.

Σχόλια
Το γλυκό αυτό έχει τη διαδικασία του, όμως αξίζει τον κόπο. Είναι γευστικότατο και πολύ ιδιαίτερο. Αντί για αμύγδαλα μπορούν να μπουν καρύδια. Όμως αν τα μελιτζανάκια είναι μικρά, υπάρχει πρόβλημα “χωρητικότητας”. Τέλος αν βρείτε πολύ πολύ μικρά, δεν χρειάζεται το καθάρισμα από την εξωτερική τους φλούδα. Επίσης μη σας φοβήσει το γεγονός ότι ίσως μαλακώσουν αρκετά με το δεύτερο βράσιμο. Με το βράσιμο τους στο σιρόπι, σφίγγουν και γίνονται υπέροχα. Ακολούθησα πιστά τη συνταγή που μου δόθηκε και έμεινα πολύ ικανοποιημένη.

Καλή σας επιτυχία