Μελιτζάνας ρολάκια γεμιστά με καρύδια, παραδοσιακή συνταγή από τη Γεωργία

Το τελευταίο μας ταξίδι στη Γεωργία το κατατάσσω, χωρίς δεύτερη σκέψη, στο top five, των ταξιδιών μας. Η Γεωργία μου προσέφερε συγκινήσεις, ποικίλα δυνατά συναισθήματα, απίστευτα αρχέγονα τοπία στο μυθικό Καύκασο, ηρεμία στα καταπράσινα βουνά, γλύκα για τους φιλικούς κατοίκους και βεβαίως πρωτόγνωρες γεύσεις από απλά, γευστικότατα υλικά που αφθονούν σ’ αυτήν την πανέμορφη, ενδιαφέρουσα και άγνωστη ακόμα για πολλούς ταξιδιώτες, χώρα.

Για τη Γεωργία μπορείς να μάθεις πολλά ανοίγοντας χάρτες και εγκυκλοπαίδειες, δεν μπορείς όμως να αισθανθείς τον πλούτο και το ξύπνημα των αισθήσεων. Πρέπει να περπατήσεις, να σκαρφαλώσεις, να αισθανθείς τον Καυκάσιο αγέρα, να συναναστραφείς ντόπιους, να γευτείς και κυρίως να βιώσεις αυτή τη μοναδική, ταξιδιωτική εμπειρία σ’ αυτό το μικρό ταλαιπωρημένο κράτος που τώρα προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του και να δώσει το στίγμα του στον παγκόσμιο χάρτη.

Ένα μικρό γευστικό δείγμα με απλά υλικά, παραθέτω πιο κάτω με συνταγή που μου έδωσε χωρίς δισταγμό η γλυκιά Βέρα (το όνομα της πολύ δύσκολο κι’ έτσι αρκεστήκαμε στο Βέρα) όσο μείναμε στο κατάλυμά της στο Ushguli, μια κοινότητα πέντε μεσαιωνικών χωριών, στο Svaneti της Γεωργίας. Το κορυφαίο Ushguli είναι ένας από τους υψηλότερους συνεχώς κατοικούμενους οικισμούς στην Ευρώπη, σε υψόμετρο 2.200, κάτω από την επιβλητική χιονισμένη κορυφή του Όρος Shkhara στα 5,068 μέτρα.

Εν κατακλείδι… κι’ αν η Ελβετία σου φαίνεται ακριβή, για την ακρίβεια είναι πολύ ακριβή… τότε ταξίδεψε στη Γεωργία!

Υλικά

2 μελιτζάνες φλάσκες – το ίδιο μέγεθος και όχι πολύ χοντρές
120 γρ. καρύδια
1 σκελίδα σκόρδο
1 κ.γ. κοφτή τσίλι
1 κ.γ. κοφτή πάπρικα καπνιστή
1 κ.γ. κοφτή βεγκέτα
1 ρόδι
Ελαιόλαδο
Νερό για την πάστα καρυδιού

Διαδικασία

Πλένω καλά και κόβω σε φέτες τις μελιτζάνες χρησιμοποιώντας το μαντολίνο. Οι φέτες πρέπει να είναι περίπου 1 εκ. πάχος. Τις αλατίζω ελαφρά και τις βάζω σε χαρτί κουζίνας ώστε να απορροφήσει τα υγρά τους. Να πω ότι δεν θα τηγανίσω τις άκρες της μελιτζάνας γιατί βεβαίως δεν γίνονται ρολάκια.

Βάζω στο μούλτι τα καρύδια και τα πολτοποιώ. Προσθέτω τη σκελίδα σκόρδου και χτυπώ τα υλικά καλά.

Βάζω το μείγμα σε ένα μπολ και ρίχνω το τσίλι, την πάπρικα, τη βεγκέτα. Εγώ έφερα ένα μείγμα πικάντικων μπαχαρικών από τη Γεωργία απ’ όπου και η συνταγή.

Ρίχνω τώρα σταλιά σταλιά νερό ώσπου να μείγμα να γίνει ένας πολτός. Τον σκεπάζω και τον αφήνω στην άκρη.

Σε βαθύ τηγάνι ρίχνω ελαιόλαδο και τηγανίζω τις καλά στεγνές φέτες της μελιτζάνας ώσπου να ροδίσουν και από τις δυο πλευρές. Τις ακουμπώ σε χαρτί κουζίνας για να φύγουν τα πολλά λάδια. Επίσης πάνω απ’ το χαρτί κουζίνας, τοποθετώ μια πετσέτα ώστε να μαλακώσει η φλοίδα τους και να μπορέσω εύκολα να τις ρολάρω.

Ανοίγω το ρόδι και βγάζω τα σποράκια του.
Βάζω μια φέτα μελιτζάνας σε ένα πιάτο και στο στενό της άκρο βάζω μια καλή κουταλιά απ’ το μείγμα του καρυδιού. Προσθέτω και μερικά σπόρια απ’ το ρόδι.

Ρολάρω προσεχτικά τις μελιτζάνες και τις τοποθετώ σε πιατέλα.

Για πιο όμορφη εμφάνιση, όπως ακριβώς τρώγαμε τα ρολάκιασχεδόν κάθε μέρα στη Γεωργία, τα τοποθετώ όρθια, ίσως χρειαστεί λίγη ακόμα γέμιση στις άκρες του ρολού για να σταθεί καλά. Βάζω στην κορυφή μερικούς σπόρους ακόμα και στολίζω με πρασινάδα.