Πράσινη σαλάτα με ψημένα ροδάκινα και μαρμελάδα μαύρης σταφίδας

Ο άνευ μποφόρ πελαγίσιος δρόμος, μας έβγαλε στην Αμοργό… για την ακρίβεια το καράβι μας έβγαλε στο λιμάνι της Αιγιάλης του πανέμορφου αυτού νησιού με τις υπέροχες παραλίες, το μοναδικό καλοκαιρινό φως, τα πολλά κατάλευκα και σαν περιστέρια μοναστήρια, τις άπειρες εκκλησιές και εκκλησούλες, τα πολλά καταλύματα για κάθε βαλάντιο και γούστο, την υπέροχη γευστικότατη κουζίνα της Αμοργού. Φάγαμε εξαιρετικά τοπικά εδέσματα, φάγαμε και “πειραγμένα”. Ένα βραδάκι λοιπόν εκεί στην Χώρα, στον γνωστό πεζόδρομο, τη λεωφόρο όπως μας είπε μια Αμοργιανή,  με τα καλοφτιαγμένα και περιποιημένα μαγαζάκια-φαγάδικα, που δεν ξέρεις που να πρωτοκαθίσεις και τι να πρωτοπαραγγείλεις, καθίσαμε τέλος πάντων σε ένα που μας σύστησαν, όχι μόνο για να απολαύσουμε τα πιάτα του, αλλά γιατί και η περατζάδα-νυφοπάζαρο Ελλήνων και ξένων, αυτό δηλαδή που συμβαίνει στα νησιά μας το καλοκαίρι, ήταν ένα μοναδικό αξιοθέατο.

Εσύ κάθεσαι και περνούν από εμπρός σου, σαν σε θεατρική παράσταση, όλες οι πολύχρωμες φυλές της γης, που προτίμησαν τη δεδομένη στιγμή το Αιγαίο και την Αμοργό μας. Η αλήθεια καθίσαμε και σε ένα τραπεζάκι με θέα έναν όμορφο μικρό δρόμο που δημιουργούσε και ένα ευχάριστο ρεύμα. Για να μην τα πολυλογώ, σε αυτά που παραγγείλαμε, ήταν και η παρούσα πράσινη σαλάτα που μας έκανε πολύ καλή εντύπωση. Με αυτό λοιπόν το δεδομένο και αφού πήρα και τις σχετικές πληροφορίες, ειδικά για τη σος της σαλάτας, εγώ την ονόμασα μαρμελάδα, έκανα αυτό που θα έκανε κάθε ευσυνείδητη food blogger που τιμά τους followers της… just follow the chef. Και ναι, πέτυχε η σαλάτα μου στο σπίτι και ναι την απολαύσαμε, αναστενάξαμε και ανατρέξαμε νοερά στον όμορφο δρόμο με τα νόστιμα πιάτα και το χαρούμενο, περιπλανώμενο τσούρμο.

Υλικά (για δυο άτομα ή κατ’ εκτίμηση)

• 4-5 φύλλα πράσινης σαλάτας λόλα
• 2-3 φύλλα κόκκινης σαλάτας λόλα
• 1 σφιχτό ροδάκινο
• 1 κομμάτι σκληρό τυρί, έβαλα ώριμη γραβιέρα πικάντικη

Υλικά για τη “μαρμελάδα” μαύρης σταφίδας

• 200 γρ. μαύρη σταφίδα
• 100 ml βαλσάμικο ξύδι
• 50 ml νερό
• 2 κ.σ. μέλι
• 2 κ.σ. ελαιόλαδο

Εκτέλεση

• Πλένω πολύ καλά τα φύλλα της σαλάτας και στο τέλος τα αφήνω σε νερόξυδο τουλάχιστον 10 λεπτά.
• Πλένω το ροδάκινο, το χαράσσω σε τέσσερα τεταρτημόρια και με το μυτερό μαχαιράκι αφαιρώ προσεχτικά και εύκολα το κουκούτσι του. Το βάζω σε ρηχό ταψάκι, πασπαλίζω με ελάχιστη ζάχαρη και ψήνω στον αέρα στους 200 βαθμούς περίπου στα 15 λεπτά ή ώσπου να μαλακώσει, αλλά όχι να λιώσει. Βγάζω το ταψάκι και αφαιρώ τη φλούδα απ’ τα κομμάτια. Τα αφήνω στην άκρη.

• Όσο ψήνεται το ροδάκινο, βάζω στο μούλτι όλα τα υλικά για τη “μαρμελάδα” σταφίδας και πολτοποιώ πολύ καλά. Αν τη θέλετε πιο ρευστή, απλώς προσθέτετε λίγο ακόμα βαλσάμικο ή νερό. Δοκιμάζετε και αποφασίζετε. Η πυκνότητα πάντως στις αναλογίες που έδωσα πιο πάνω είναι νομίζω πολύ καλή.

• Στεγνώνω τα φύλλα της λόλας, τα κόβω σε φαρδιές λωρίδες, ρίχνω 1-2 κ.σ. από την “μαρμελάδα” σταφίδας, ανακατεύω, προσθέτω τα ψημένα κομμάτια ροδάκινου, το τυρί και ρίχνω από πάνω τους τη “μαρμελάδα”. ‘Εφτιαξα αρκετή ποσότητα. Τη διατηρώ σε βαζάκι στο ψυγείο για πολλές χρήσεις.

Καλή σας απόλαυση – και για τους τολμηρούς… αυτήν την παράξενη αλλά εξαιρετική “μαρμελάδα” την έβαλα πάνω από παγωτό… όνειρο.

Φώτο – εντυπώσεις