Μπισκοτάκια σφενδάμου

Σιγά σιγά το φως αλλάζει, οι εποχές αλλάζουν, αλλάζουν και τα χρώματα…
Το θαλασσινό μπλε δίνει τη θέση του στα γήινα, τα χρυσαφιά, τα κόκκινα του δάσους…

Νοέμβριος 2016 και βρίσκομαι στο Γράμμο, τον πανέμορφο αυτό ορεινό όγκο της Ηπείρου που σε μαγεύει με τα ποτάμια και τις λίμνες του, την πλούσια ποικιλόμορφη βλάστηση, τα πυκνά δάση του και τα χρώματα των φυλλωμάτων που αλλάζουν,  ακολουθώντας εδώ και αιώνες τον αέναο κύκλο της φύσης. Ανάλογα με το υψόμετρο του βουνού είναι και οι ζώνες με τα αντίστοιχα δέντρα και τους θάμνους. Έτσι ενώ παραποτάμια κυριαρχούν οι ιτιές, τα σφενδάμια, οι φλαμουριές και οι φτελιές, πιο ψηλά συναντάμε τις βελανιδιές, τη μαύρη πεύκη και ακόμα πιο ψηλά τα ανθεκτικά κωνοφόρα, των χαμηλών θερμοκρασιών του χειμώνα. Αυτό όμως που μου έμεινε σαν τελική οπτική αίσθηση είναι τα φύλλα  των σφενδάμων που παίζουν από το απόλυτο πράσινο, στο κατακκόκινο, στο μπρούτζινο, στο χρώμα της σκουριάς, στο τελικό καφέ της φθοράς. Οι εικόνες αυτές του μαγευτικού δάσους των σφενδάμων στο Γράμμο,  μου έφεραν στη θύμηση  ένα άλλο,  πιο μακρινό μου ταξίδι.

Σεπτέμβριος 2011 Vancouver, British Columbia, Canada. Το εθνικό  σύμβολο της χώρας , αυτό της σημαίας δηλαδή, έχει ακριβώς στο κέντρο του το φύλλο του σφενδάμου. Καθόλου περίεργο μιας και η χώρα καλύπτεται από απίστευτα σε έκταση, πανέμορφα δάση όπου κυριαρχεί εκτός των άλλων, ο σφένδαμος ο πλατανοειδής,  ο ζακχαροφόρος. Σήμα κατατεθέν τελικά όχι μόνο της χώρας, αλλά και πολλών προϊόντων αυτής. Και εδώ έρχομαι στην ουσία της σύντομης αναδρομής μου σε μέρη όπου τα πολύτιμα σφενδάμια ή σφένδαμοι κυριαρχούν. Στον Καναδά λοιπόν από αυτήν την ποικιλία σφενδάμου, τον ζακχαροφόρο δηλαδή, συλλέγουν, όπως εμείς τη ρητίνη των πεύκων, τα υγρά του δέντρου και αφού τα βράσουν και τα πυκνώσουν, παράγουν  το φανταστικό και πολύτιμο  σιρόπι σφενδάμου (maple syrup), με μια αμυδρή γεύση καμμένης ζάχαρης, που χρησιμοποιείται ευρέως  στη μαγειρική και ζαχαροπλαστική της μεγάλης αυτής χώρας. Έτσι στην διάρκεια της παραμονής μου στο Vancouver επεδίωξα  και δοκίμασα 2-3 γλυκά με βάση αυτό το σιρόπι, καθώς και ένα πιάτο, που ακόμα έχω τη θύμηση της γλυκιάς γεύσης του. Κοτόπουλο μαριναρισμένο και γλασαρισμένο στο περιβόητο αυτό σιρόπι.

Η αλήθεια ήμουνα  έτοιμη να φτιάξω  το κοτόπουλο. Όμως τελικά για πρακτικούς λόγους, αποφάσισα και από τη μαγειρική το γύρισα στη ζαχαροπλαστική, φτιάχνοντας αυτά τα πολύ εύκολα και γευστικότατα μπισκοτάκια που βασίζονται  βεβαίως στο σιρόπι σφενδάμου, το οποίο το βρίσκετε  στα σούπερ μάρκετ ΑΒ.

Υλικά ( για 35 μπισκοτάκια )

• 2 φλ.τσ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
• 1/2 φλ.τσ. καστανή ζάχαρη + έξτρα ζάχαρη  για την επικάλυψη των μπισκότων
• 3/4 φλ.τσ. μαργαρίνη
• 1/2 φλ.τσ. σιρόπι σφενδάμου
• 1 αβγό
• 2 κ.σ. κανέλα + έξτρα κανέλα για την επικάλυψη των μπισκότων
• 1 βανίλια

Εκτέλεση

1. Σε ένα μπολ βάζω το αλεύρι, τη ζάχαρη, την κανέλα και το βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου. Κτυπώ τα υλικά με το μίξερ ή τα αναμειγνύω με το χέρι. Το αποτέλεσμα θα είναι κάτι σαν τριμμένα ψίχουλα.
2. Προσθέτω στο μείγμα του μπολ το αβγό, το 1/4 του σιροπιού και την βανίλια Κτυπώ στο μίξερ ή αναμειγνύω στην αρχή με ένα πιρούνι και μετά ζυμώνω με το χέρι. Φτιάχνω μια μπάλα ελαστικής ζύμης, την οποία βάζω στο ψυγείο για μισή ώρα.
3. Βγάζω την ζύμη μπάλα από το ψυγείο και φτιάχνω μικρά μπαλάκια σαν παιδικές γκαζές.
4. Σε ένα μπολάκι έχω βάλει το άλλο 1/4 του σιροπιού και σε άλλο μπολάκι έχω αναμείξει 3-4 κ.σ. καστανή ζάχαρη με 1 κ.σ. κανέλα.
5. Παίρνω 5-6 μπαλάκια ζύμης, τα βουτώ στο σιρόπι και μετά τα βάζω στο μπολ με τη ζάχαρη και την κανέλα. Τα ανακινώ καλά για να κολλήσει το μείγμα ζάχαρης κανέλας και τα μεταφέρω σε ένα πιάτο, όπου με ένα πιρούνι τα πατάω ελαφρά ώστε να γίνουν μικροί κύκλοι.
6. Τα τακτοποιώ σε ταψί φούρνου πάνω σε αντικολλητικό χαρτί και τα ψήνω σε καλά προθερμασμένο φούρνο, στους 190 βαθμούς για 15-17 λεπτά μάξιμουμ και ανάλογα πάντα με το φούρνο.
7. Σβήνω το φούρνο αλλά τα αφήνω μέσα άλλα 2 λεπτά. Εδώ να πω για άλλη μια φορά ότι συνηθίζω τα κέικ και τα κουλουράκια μου να τα αφήνω άλλα 2-3 λεπτά σε σβησμένο φούρνο, γιατί έτσι θωρακίζεται η εξωτερική πλευρά, γίνεται πιο τραγανή και μέσα το κέικ ή τα κουλουράκια είναι πιο μαλακά.

Καλή σας επιτυχία