Αμυγδαλωτά – Toledo

Η παλιά ιστορική πόλη σε καλοδέχεται και σε ενημερώνει άμεσα, με ένα μεγάλων διαστάσεων, καλαίσθητο  πανό που κρέμεται κοντά στην είσοδο  του μεγάλου, επιβλητικού τοίχους που την περιβάλλει, εδώ και  αιώνες.
“Τολέδο η Ισπανική πρωτεύουσα γαστρονομίας 2016”
Κληρονομιά των αισθήσεων και των απολαύσεων.

Ακριβώς δίπλα οι σύγχρονες κυλιόμενες σκάλες, περίπου 600μ ύψος, πρόσφατο απόκτημα, που ενώνουν την καινούργια με την παλιά πόλη στην κορυφή του λόφου και διευκολύνουν τους κατοίκους και τους πολλούς επισκέπτες του Τολέδο.

Ο τέλειος συνδυασμός λοιπόν για τον επισκέπτη της αυτοκρατορικής και μυθιστορηματικής αυτής πόλης, που λες και καθηλώθηκε στην εποχή του Γκρέκο, του Θερβάντες, των δόγηδων, των καθεδρικών ναών, των τριών θρησκευτικών πολιτισμών και των καλών τεχνών της εποχής.

Όλη η παλιά πόλη στημένη σαν θεατρικό σκηνικό στο γνωστό λόφο της, που από τη μια πλευρά δεσπόζει ο περίφημος καθεδρικός του 13ου αιώνα, Catedral Primada Santa María de Toledo και απ’ την απέναντι, το φρούριο Alcázar, τα παλάτια και η κοσμική εξουσία.  Σε υποβάλλει αυτό το σκηνικό, που θα το δεις απομακρυνόμενος από την πόλη και έχοντας ρουφήξει την αύρα του παρελθόντος, αλλά και του παρόντος της.

Όσο για τη γαστρονομία της πόλης, τι να πει κανείς;! Ο συνδυασμός πολιτιστικής και γαστρονομικής κληρονομιάς, με τα υπέροχα τοπικά της προϊόντα, που δουλεύεται χρόνια τώρα,  ήταν η αιτία επιλογής της ως πρωτεύουσα γαστρονομίας, της Ισπανίας, για το  2016 .

Η ευχάριστη έκπληξη για μένα ήταν, όταν ψάχνοντας με έννοια, για το τι θα μπορέσω να “μεταφέρω” στο blog, το μάτι μου έπεσε σε κάτι όμορφα καλοδουλεμένα γλυκάκια σε ένα πολύ σικάτο ζαχαροπλαστείο της πόλης, το Santo Tomé, που ενστικτωδώς μου θύμιζαν αμυγδαλωτά. Δεν έχασα χρόνο, μπήκα μέσα, αγόρασα μερικά, τα περίφημα pastas de piñones όπως λέγονται, τα δοκίμασα με προσοχή και αργές μπουκιές, για να ανακαλύψω τη σύσταση τους και βεβαίως διαπίστωσα ότι δεν ήταν τίποτε άλλο από τα γνωστά μας αμυγδαλωτά, που όμως είναι καλυμμένα από κουκουνάρια. Πράγμα που κάνει και τη διαφορά από τα αντίστοιχα δικά μας. Αργότερα έμαθα ότι το Τολέδο εκτός των άλλων γευστικών τοπικών προϊόντων του, φημίζεται και για την αμυγδαλόπαστα του και τα συγκεκριμένα αμυγδαλωτά που κυρίως τα βρίσκεις μόνο εκεί, μιας και είναι ένα από τα χαρακτηριστικά τοπικά, γλυκά προϊόντα της όμορφης και συναρπαστικής αυτής πόλης.

Η εύκολη λοιπόν συνταγή των ιδιαίτερων αυτών αμυγδαλωτών ακολουθεί. Μη διστάσετε να τα φτιάξετε. Είναι γευστικότατα και διατηρούνται  πολλές μέρες. Αν βεβαίως δεν εξαφανιστούν επί τη εμφανίσει τους.

Υλικά

• 300 γρ. αμυγδαλόψυχα
• 150 γρ. ζάχαρη άχνη
• 1 αβγό
• 1 φακελάκι βανίλια (έβαλα βανίλια με άρωμα λεμόνι)
• 50-60 γρ. κουκουνάρι

Εκτέλεση

1. Ζεματάω και καθαρίζω τα αμύγδαλα. (Εκτός αν πάρετε έτοιμα καθαρισμένα)
2. Τα βάζω στο μούλτι μαζί με την άχνη σε στρώσεις και τα αλέθω καλά.
3. Βάζω τη αλεσμένα αμύγδαλα μαζί με τη βανίλια  σε ευρύχωρο μπολ. Προσθέτω το ασπράδι του αβγού. Στην αρχή με ένα πιρούνι ανακατεύω σιγά σιγά για να ενσωματωθεί το αμύγδαλο με το ασπράδι. Στη συνέχεια αρχίζω να πλάθω τα δύο υλικά, ώστε να δέσουν καλά μεταξύ τους και σχηματίζω μια μπάλα.
4. Τυλίγω τη αμυγδαλόπαστα σε μεμβράνη και τη βάζω στο ψυγείο για μία ώρα. Για πιο γρήγορα, εγώ την έβαλα στην κατάψυξη για μισή ώρα.
5. Τη βγάζω από το ψυγείο ή την κατάψυξη και με προσοχή πλάθω μικρά μακρόστενα γλυκάκια, όπως τα δικά μας μελομακάρονα.
6. Χτυπάω τον κρόκο αβγού με 3-4 σταγόνες νερού, αλείφω αρχικά και λίγο στην επιφάνεια τα αμυγδαλωτά με τον κρόκο και τα τυλίγω με τα κουκουνάρια. Εδώ πρέπει να πω ότι επειδή δεν κολλάνε εύκολα τα κουκουνάρια, τα σφίγγω ελαφριά αλλά καλά, πάνω στα αμυγδαλωτά με την παλάμη μου. Τα πρώτα 2-3 ίσως να μην κολλήσουν καλά, όμως μετά θα βρείτε τον τρόπο. Με βρεγμένη από τον κρόκο παλάμη, το πράγμα απλουστεύει.
7. Βάζω τα αμυγδαλωτά σε ταψί φούρνου, πάνω σε αντικολλητικό χαρτί και τα ψήνω σε καλά προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς, περίπου για 12-15 λεπτά, ανάλογα με το φούρνο και ώσπου να ροδίσουν. Τα τελευταία 2 λεπτά ανέβασα τη θερμοκρασία στους 200 βαθμούς.
8. Τα βγάζω από το φούρνο, τα αφήνω να κρυώσουν καλά και τα διατηρώ σε σκεύος που να κλείνει καλά.

Καλή σας επιτυχία

Φωτο-εντυπώσεις