Κοίτα να δεις που τα ΜΜΕ σου φέρνουν και βερύκοκα. Αλήθεια σου λέω! Για την ακρίβεια, η αγαπημένη συμμαθήτρια και παιδιόθεν φίλη Φώφη Μ. διαβάζει ένα ποστ για το κεράσι γλυκό του κουταλιού που έφτιαξα… και τσουπ μου στέλνει μήνυμα. “Θέλεις βερύκοκα;” “Τι; ” αναφωνώ εγώ για το απρόσμενο δώρο,πριν της απαντήσω. Δεν προλαβαίνω και με προλαβαίνει η Φώφη, αναλογιζόμενη ίσως το ξάφνιασμα και τις ερωτήσεις μου. “Είναι δικά μου, σπιτικά, απ’ το εξοχικό μας, χωρίς ραντίσματα, παλιά αλλά γερά δέντρα, πολύ καρποφόρα και πεντανόστιμα.” Εντάξει σκέφτομαι, Φώφη με έπεισες.
Κλείνουμε ραντεβού και την επόμενη κιόλας μέρα η καλή μου φίλη, με τον καλό της καταφθάνουν σπίτι μας. Η τσάντα μεγάλη, μπορεί και έξι κιλά. Ρίχνω κλεφτή ματιά στην τσάντα, όσο ετοιμάζω τα κεράσματα και βρίσκω το περιεχόμενο άψογο. Καθόμαστε στο σαλόνι, αναπολούμε τα παλιά, συζητάμε για τα τωρινά και τα μελλούμενα των ημερών και περνάμε ένα δίωρο τέλειο, γεμάτο γέλια, συγκίνηση και προβληματισμούς.
Με το που φεύγουν οι καλοί φίλοι, πέφτω με τα μούτρα στη δουλειά. Ξεχωρίζω αυτά που ήθελα για το γλυκό και τα υπόλοιπα στο ψυγείο. Όμως αναλογιζόμενη το φόρτο των επόμενων ημερών, βλέποντας τα διάφορα γλυκά κουταλιού που έχω στα ντουλάπια και διαπιστώνοντας ότι δεν έχω καθόλου μαρμελάδα στο σπίτι, παίρνω στροφή και αλλάζω ρότα. Τα βερύκοκα θα γίνουν τελικά μαρμελάδα. Μια υπέροχη μαρμελάδα βερύκοκο που είναι παντός καιρού και πάει με όλα.
Το αποτέλεσμα… περάστε να σας κεράσουμε! Μοναδική, παλιά γνήσια γεύση, απ’ αυτές που δυστυχώς δύσκολα βρίσκουμε πια, εκτός αν υπάρχουν σπιτικά που διατηρούν και φροντίζουν με αγάπη αυτά τα δέντρα, όπως η φίλη Φώφη.
Και που είσαι Φώφη, καλά να είμαστε και στην επόμενη συγκομιδή έρχομαι για βοήθεια.
Υλικά
- 1800 γρ. καθαρά βερύκοκα χωρίς τα κουκούτσια τους
- 1500 γρ. ζάχαρη
- Το χυμό από ένα λεμόνι
- 1 κ.σ. εκχύλισμα βανίλιας
- 2 ποτήρια νερό
Εκτέλεση (απλούστατη διαδικασία και εύκολη)
- Πλένω καλά τα βερύκοκα και με ένα πιρουνάκι για μεζέδες ή ό,τι εσάς βολεύει, αφαιρώ τα κουκούτσια.
- Σε μια βαθιά κατσαρόλα βάζω μια στρώση ζάχαρη και από πάνω τα μισά βερύκοκα όπως είναι και χωρίς να τα κόψω. Σκεπάζω τα βερύκοκα με ζάχαρη και τοποθετώ τα υπόλοιπα, τα οποία τα σκεπάζω με την υπόλοιπη ζάχαρη.
- Αφήνω την κατσαρόλα με τα βερύκοκα και τη ζάχαρη να μείνει μερικές ώρες. Εσείς έστω μία ώρα, εγώ και μην τρομάξετε, τα άφησα σκεπασμένα στη δροσερή βεράντα για όλο το βράδυ.
- Πρωί πρωί, βάζω την κατσαρόλα μου στη φωτιά, αρχικά σε υψηλή θερμοκρασία και προσθέτω δυο ποτήρια νερό. Χαμηλώνω τη φωτιά πολύ, ξαφρίζω και αφήνω να βράσουν τα βερύκοκα, καθαρά πια από τους αφρούς, περίπου ένα τέταρτο.
- Κατεβάζω από τη φωτιά και αφήνω να κρυώσουν. Με την ηλεκτρική ράβδο και πολύ προσεχτικά τα πολτοποιώ καλά. Προσθέτω το χυμό του λεμονιού και τη βανίλια. Ξαναβάζω την κατσαρόλα στη φωτιά και σε πολύ χαμηλή θερμοκρασία, περιμένω ώσπου να απορροφηθούν τα υγρά και να δέσει η μαρμελάδα. Η ώρα για το δέσιμο εξαρτάται από το πόσο δεμένη θέλετε τη μαρμελάδα σας ώστε να γίνει σαν ζελέ ή να γίνει παχύρευστη, πυκνή και απίστευτα γλυκιά για κάθε χρήση, όπως την έκανα εγώ.
- Γεμίζω βαζάκια, αφήνω να κρυώσουν πολύ καλά και τα σκεπάζω με τα καπάκια τους. Τα τακτοποιώ σε ντουλάπι δροσερό, ενώ ένα το βάζω στο ψυγείο για δροσερή απογευματινή απόλαυση. Ξέρεις τότε που σε πιάνει η υπογλυκαιμία και θέλεις επειγόντως μια κουταλιά δροσερή μαρμελάδα, απ’ τα υπέροχα βερύκοκα της φίλης Φώφης.
Καλή και γλυκιά σας επιτυχία
Leave a Reply