Μανταρίνι μαρμελάδα

Πικρή, μικρή μου μαρμελάδα.

Έρχεται που λες Μαράκι μου η κουμπάρα, “αχ, κάτι ωραίο γλυκό μυρίζει η κουζίνα” λέει, “τι έφτιαξες πάλι;” ρωτάει. “Μανταρίνι μαρμελάδα”, της απαντώ, “κάτσε να σου βάλω να δοκιμάσεις να μου πεις και τη γνώμη σου”, “όχι δε θέλω”, “όχι θες, δε μπορεί θα πάρεις”, “όχι δε θέλω, καλά βάλε”, λέει.Εγώ, τέλος πάντων να μη στα πολυλογώ, της βάζω ένα πιατάκι και την κοιτάζω κατάφατσα. Ήθελα βρε παιδί μου να πιάσω όλες τις συσπάσεις του προσώπου της, να δω,  πιάνει όλους τους τόνους της γλυκόπικρης μαρμελάδας μου; “Καλή είναι, δε λέω, και καλά δεμένη”, λέει λίγο αμήχανα η κουμπάρα. “Καλή αλλά τι;” ρωτάω εγώ, ελαφρώς απότομα. “Μήπως λίγο πικρούτσικη;” ρωτάει συνεσταλμένα η κουμπάρα, η μαθημένη στα σερμπέτια άλλων εποχών. “Μα και βέβαια λίγο πικρούτσικη, όσο πατάει η γάτα κουμπάρα μου,” επιτίθεμαι  εγώ,.”Ξέρεις τι γεύεσαι κουμπάρα μου”, συνεχίζω εγώ απτόητη, ” food collection, κουμπάρα μου, food collection, εδώ στην εποχή μας προσθέτουμε πιπέρια και ξινά στα γλυκά, κι’ εγώ που έχω φρέσκια  την πίκρα μεσ’ τα χέρια μου και θα την ξενερώσω; Πρωί πρωί πήγα στη λαϊκή κουμπάρα μου, να πάρω τα μικρούτσικα, τσίτα στη φρεσκάδα μανταρινάκια μου, με τα πράσινα φυλλαράκια τους, με τα κλαράκια τους, να φτιάξω τη γλυκόπικρη μαρμελάδα μου και συ, έχεις ενστάσεις; Ουφ.” Σιωπή κι’ απ’ τις δυο πλευρές. “Για βάλε μου άλλη λίγη”, λέει η κουμπάρα. “Να μελετήσω την πρόταση σου βρε παιδί μου.” Της βάζω δεύτερη δόση, της φέρνω κι’ ένα ποτήρι νερό, “πιες πρώτα το νερό”, της λέω, “και συγκεντρώσου στη γεύση”. Η κουμπάρα, πίνει το δροσερό νερό, δοκιμάζει τη μαρμελάδα, ξαναδοκιμάζει, “καλή είναι, πολύ καλή” αναφωνεί, “υπάρχει βαζάκι και για μένα;”

Κι’ αφού τελείωσα με τα ποιητική αδεία άνωθεν, να σας πω και διαβεβαιώσω ότι ίσως είναι μακράν η καλύτερη μαρμελάδα που έχω φτιάξει εδώ και καιρό. Μην σας φοβίζει καθόλου η φλούδα των μανταρινιών που μπαίνει στην μαρμελάδα χωρίς βράσιμο, όπως συνηθίζεται. Ίσα ίσα που της δίνει μια απίστευτη νότα bitter και  την κάνει ξεχωριστή και εθιστική για τους λάτρεις του είδους. Την έφτιαξα, όπως χρόνια πριν έφτιαχνε η μάνα μου, εκτός απ’ τα γλυκά του κουταλιού και τις δεκάδες μαρμελάδες της, αρκεί να ακολουθήσετε και σεις την όλη διαδικασία βήμα βήμα, ακριβώς όπως θα την ξεδιπλώνω στα υλικά, αλλά και στην εύκολη εκτέλεση της.

Τα υπέροχα πρακτικά βαζάκια, ιδανικά για μαρμελάδες, γλυκά, αλλά και για πολλές άλλες χρήσεις από τον χορηγό του διαγωνισμού Food Blog Awards 2016 του BHMAgourmet, τα πολύ γνωστά καταστήματα ΙΚΕΑ.

Υλικά 

• 1.100 γρ. μανταρίνια, οπωσδήποτε λεπτόφλουδα, μικρά σφιχτά, χωρίς κουκούτσια, χωρίς στίγματα στην φλούδα τους και φρεσκοκομμένα.
• 1.100 γρ. ζάχαρη
• 1 ξυλάκι κανέλα
• 1 κ.σ. εκχύλισμα βανίλιας
• Λεμόνι ξέχασα να βάλω, αλλά κανένα πρόβλημα, η μαρμελάδα βγήκε τέλεια στο δέσιμο

Εκτέλεση

1. Πολύ σημαντικό την όλη διαδικασία να την ξεκινήσετε πρωί ή αργά το απόγευμα προς βραδάκι. Θα δείτε το λόγο. Ξεκινάω λοιπόν πλένοντας πολύ καλά τα μανταρίνια, αφαιρώ τυχόν στίγματα  και  στην συνέχεια τα ξεφλουδίζω.
2. Όλες τις φλούδες, όπως έχουν βγει και αφού έχω αφαιρέσει τα στίγματα και την κορυφούλα που βρίσκεται το κοτσανάκι τους, τις  βάζω σε μια λεκάνη με κρύο νερό της βρύσης, περίπου για μια ώρα και όσο να καθαρίσω και τις φέτες μαντιρινιών. Ενδιάμεσα αλλάζω και 2 φορές το νερό τους.
3. Πιάνω τώρα τις καθαρισμένες φέτες μανταρινιών, αφαιρώ όσες λευκές ίνες μπορούν να βγουν εύκολα, κουκούτσια αν υπάρχουν και με κοφτερό μαχαίρι κόβω τις φέτες σε κυβάκια και τις αφήνω στην άκρη.
4. Στραγγίζω τώρα τις φλούδες των μανταρινιών και τις βάζω στο μούλτι σε δύο ή τρεις δόσεις και τις πολτοποιώ. Δουλειά που γίνεται πολύ εύκολα.
5. Παίρνω την κατσαρόλα στην οποία θα φτιάξω την μαρμελάδα μου και βάζω αρχικά μέρος της πολτοποιημένης φλούδας, την σκεπάζω με ζάχαρη, προσθέτω από πάνω τα κυβάκια των μανταρινιών, τα σκεπάζω με ζάχαρη, ξανά φλούδες, ζάχαρη και τελειώνω με κυβάκια μανταρινιών, στα οποία ρίχνω όλη την υπόλοιπη ζάχαρη που πρέπει να τα σκεπάζει καλά. Δεν βάζω καθόλου νερό ή χυμό μανταρινιών. Σκεπάζω την κατσαρόλα μου με βαμβακερή πετσέτα και την αφήνω τουλάχιστον για 10 ώρες να περιμένει. Εγώ τα έφτιαξα γύρω στις 9 το πρωί και έκανα τον πρώτο βρασμό στις 9 το βράδυ. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα η ζάχαρη να βοηθήσει να βγουν όλοι οι φυσικοί χυμοί και τα σάκχαρα του φρούτου, να ποτιστούν οι φλούδες και να έχουμε τη μοναδική αυτή μαρμελάδα.
6. Κατά τις 9 το βράδυ λοιπόν και αφού είχε λιώσει τελείως η ζάχαρη και είχε δημιουργηθεί το φυσικό σιρόπι, βάζω την κατσαρόλα μου στη φωτιά και βράζω μανταρίνια και ζάχαρη 10 λεπτά απ’ την αρχική στιγμή βρασμού, σε χαμηλή φωτιά. Ενδιάμεσα ανακατεύω 2-3 φορές.
7. Σκεπάζω την κατσαρόλα μου με καθαρή πετσέτα και την επόμενη μέρα το πρωί, με την ηλεκτρική ράβδο πολτοποιώ κατ’ ευθείαν στην κατσαρόλα όλα τα υλικά. Αφού λοιπόν τα πολτοποιήσω, βάζω την κατσαρόλα αρχικά σε δυνατή φωτιά και μόλις αρχίσει ο βρασμός, χαμηλώνω στο μισό, ενδιάμεσα ανακατεύω με ξύλινη κουτάλα και περιμένω ώσπου η μαρμελάδα να δέσει. Δεν μου πήρε πάνω από 10-12 λεπτά. Προς το τέλος του δεσίματος, 2-3 λεπτά πριν, ρίχνω το 1 ξυλάκι κανέλας και την 1 κ.σ. εκχύλισμα βανίλιας. Ανακατεύω πάλι καλά, ελέγχω αν έδεσε η μαρμελάδα μου και σβήνω τη φωτιά.
8. Γνωρίζετε βεβαίως ότι για να δούμε αν η μαρμελάδα έδεσε, ρίχνουμε πολύ μικρή ποσότητα σε κρύο πιατάκι. Εδώ θα μου επιτρέψετε να σας πω την αστεία αλλά και “καυτή” μέθοδο της μάνας μου. Οι παλαιότεροι ίσως και να την θυμούνται. Έσταζε λοιπόν, μια σταγόνα απ’ το σιρόπι αν επρόκειτο για γλυκό του κουταλιού, ή μια απειροελάχιστη ποσότητα μαρμελάδας… στο νύχι της. Αν λοιπόν αυτή η σταγόνα στεκόταν ντούρα, το γλυκό ή η μαρμελάδα ήταν έτοιμα. Καλύτερα μην τη δοκιμάσετε, κρατήστε την σαν παλαιϊκιά πληροφορία.

Καλή σας επιτυχία. Είμαι σίγουρη ότι θα την φτιάξετε.