Σταφύλι σουλτανίνα, γλυκό του κουταλιού

Παίρνουμε το σταφύλι απ’ τα χεράκια  της μικρής ωραίας Ελένης, το πλένουμε, βάζουμε τις ρώγες με ζάχαρη σε βαθιά κατσαρόλα, τις βράζουμε και φτιάχνουμε ένα γλυκό του κουταλιού μούρλια!!!
Αχ, τι όμορφα, ανέμελα χρόνια αγαπημένη μου φίλη. Ήλιος, θάλασσα και τ’ αγόρι μου να μας φωτογραφίζει (δεκαετίες πίσω) σε όμορφη  παραλία της Νέας Μάκρη.

Εποχές που η μαμά φρόντιζε για όλα. Και συ πάντα να  βρίσκεις έτοιμο το νόστιμο φαγάκι της και κυρίως το πιο νόστιμο και λιγωτικό γλυκό της.  Εύκολο, γρήγορο, ζαχαρένιο και φρουτένιο μαζί, ήταν η πατέντα της, το σήμα κατατεθέν της  το γλυκό του κουταλιού.  Δεν υπήρχε καλοκαιρινό, φθινοπωρινό,  χειμωνιάτικο ή ανοιξιάτικο  φρούτο που να μην το έχω γευτεί σ ‘αυτή τη μορφή.  Πάντα φτιαγμένο με αγάπη, υπομονή, πολλή υπομονή και πάντα σε καζάνι λόχου για τις  απίστευτα μεγάλες ποσότητες.

Όταν κάποια στιγμή στην ηλικία των 20 (;) περίπου, φίλη μου είπε ότι πήρε ένα κιλό φράουλες για να φτιάξει γλυκό, στην κυριολεξία έπαθα σοκ. Ήμουνα απόλυτα σίγουρη ότι τα γλυκά αυτά γίνονται μόνο από 8 κιλά και πάνω. Μικρή ασήμαντη λεπτομέρεια,  η πολυπληθής οικογένειά μου αποτελείτο από τα εξής τρία άτομα. Τη μαμά,  το μπαμπά (που δεν έτρωγε γλυκά) και εμένα.

“Μα να ρθει ένας ξένος, ένας συγγενής, να μην έχω κάτι να τον φιλέψω και να πέσουν τα μούτρα μου;”

Τα μεγάλα βάζα με τα γλυκά της πάνω στα ράφια σε παράταξη, σαν  στρατιωτάκια. Τα δεκάδες μικρότερα, κρυμμένα στα ντουλάπια της κουζίνας,  καθαρά και έτοιμα να γεμίσουν και να δοθούν σαν μικρό δώρο στο καθημερινό απογευματινό της καφέ.
Εμ πώς θα πήγαινε επίσκεψη  στη νύφη, στη συννυφάδα, στη κουμπάρα, στη γειτόνισσα; Με άδεια χέρια; Αυτό ήταν πράγμα ανεπίτρεπτο για τη Μαρίτσα, μια γυναίκα που η καταγωγή της έλκει  απ τη Μάκρη, τη σημερινή Νέα Μάκρη της Αττικής. Τη λεγόμενη Φετιγιέ (Fethiye) σήμερα, της Μικράς Ασίας.

Υλικά

• 2 κιλά σταφύλι σουλτανίνα
• 1 κιλό ζάχαρη
• 2-3  ξυλάκια  κανέλα
• 1 φλυτζάνι τσαγιού ξασπρισμένα αμύγδαλα

Εκτέλεση

1. Αφαιρώ με προσοχή τις ρώγες απ τα τσαμπιά.
2. Τις πλένω καλά και τις βάζω σε βαριά κατσαρόλα.
3. Από πάνω τους ρίχνω όλη τη ζάχαρη.
4. Αφήνω τις ρώγες με τη ζάχαρη 2-3 ώρες, ώστε να βγάλουν τα υγρά τους. Ανακατεύω για λίγο και απαλά.
5. Κατόπιν τις βράζω 10 λεπτά, απ την αρχική στιγμή βρασμού.
6. Σκεπάζω την κατσαρόλα με βαμβακερή πετσέτα. Το αφήνω όλο το βράδυ για να ηρεμήσει το γλυκό.
7. Την επομένη ξαναβράζω σε σιγανή φωτιά το γλυκό,  τόσο όσο να δέσει το σιρόπι. Μπορεί και 20 λεπτά.
8. Αν χρειαστεί ξαφρίζω το γλυκό, απ τον αφρό που μπορεί να δημιουργηθεί στη διάρκεια του βρασίματος.
9. Τέλος και 1-2 λεπτά μόνο πριν κλείσω τη φωτιά, προσθέτω τα ξυλάκια κανέλας και τα αμύγδαλα.
10. Γεμίζω καθαρά βάζα, και τα αφήνω ξεσκέπαστα για να κρυώσει το γλυκό.

Καλή επιτυχία