Μαρμελάδα των τριών φρούτων και της συμφοράς…

“Μαρμελάδα τριών φρούτων;” “Ναι τριών φρούτων χειμωνιάτικων και χοντροκομμένων. Κυδώνι, μήλο, πορτοκάλι”. “Και γιατί της συμφοράς;” “Γιατί… για την ακρίβεια δεν είναι μαρμελάδα. Η ανάγκη μου για γλυκιές μπουκιές είναι, μεταμορφωμένη σε ένα γλυκό συνονθύλευμα rustic, της στιγμής με ό,τι υπήρχε στην πιατέλα”. “Ναι το συνηθίζεις αυτό, με ό,τι υπάρχει στο ψυγείο, στα ράφια, στις πιατέλες φρούτων”. “Γιατί εσύ δεν το κάνεις; Άσε που το συνονθύλευμα  μου βγήκε καλοδεμένο και σφιχτό σφιχτό”. “Κάτι σαν γλυκό του κουταλιού;” “Και του πιρουνιού θα σου έλεγα. Το ήθελα έτσι ώστε όταν ανοίγω στα τυφλά το συρτάρι με τα κουταλοπίρουνα, να μη με νοιάζει αν θα πιάσω κουταλάκι ή πιρουνάκι. Και αχ… να ικανοποιώ βρε παιδί μου τη βραδινή, σκοτεινή μου γευστική ανάγκη”. “Δηλαδή μου το προτείνεις;” “Κοίτα, δεν προτείνω τίποτα. Εξομολόγηση έκανα για τις αδυναμίες μου. Τι νομίζεις ότι κάνω με το μπλογκ μου; Κατάθεση ψυχής κάνω των έξω και των μέσα μου. Το βάρυνα;” “‘Οχι, όχι, ίσα ίσα το γλύκανες. Και γω τα ίδια σκέφτομαι, αλλά δεν έχω που να τω πω”. “Έ, φτιάξε τότε το συνονθύλευμα, πάρε τη δόση σου και πίστεψε με θα βρεις την άκρη… και κάποιο πρόσωπο για να ακούσει και τα έξω και τα μέσα σου. Άντε και καλή σου επιτυχία”.

Υλικά 

  • 1 κυδώνι (ένα και μοναδικό είχα και από κει ξεκίνησε το κακό… λάθος το γλυκό ήθελα να πω).
  • 1 μήλο
  • 1 ολόκληρο πορτοκάλι πλυμένο καλά καλά, κομμένο σε κυβάκια
  • Τη φλούδα από ένα πορτοκάλι σε καρεδάκια… μη ρωτάς για το μέσα… το έκανα δυο μπουκιές.
  • 500 γρ. ζάχαρη για 600 γρ. καθαρό φρούτο μετά τα καθαρίσματα και κοψίματα.
  • Φύλλα αρμπαρόριζας – προαιρετικά, έχω το φυτό και τσιμπολογάω τα φύλλα του κάθε τόσο.
  • Το χυμό από μισό λεμόνι, αν και η μαρμελάδα-συνονθύλευμα δένει και από μόνη της πολύ καλά, μιας και κυδώνι και μήλο έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε πηκτίνη.

Παρασκευή

  • Πλένω πολύ καλά τα φρούτα, κόβω πρώτα τα πορτοκάλια σε καρεδάκια και κύβους. Μετά το μήλο και τελευταίο το κυδώνι σε χοντρά κομμάτια.

  • Τα βάζω σε στρώσεις με τη ζάχαρη στην κατσαρόλα που θα τα βράσω. Τα αφήνω 1-2 ώρες για να βγάλουν τα λίγα υγρά τους.

  • Τα βράζω σε δυνατή φωτιά για 10 λεπτά. Σβήνω τη φωτιά ή το μάτι και τα αφήνω να ξεκουραστούν.

  • Τα πολτοποιώ με τη ράβδο. Εδώ όπως φαίνεται το πορτοκάλι μένει “ζωντανό”.

  • Τα ξαναβράζω άλλα 5-6 λεπτά, όχι παραπάνω, έχοντας βάλει το λεμόνι και 2-3 φύλλα αρμπαρόριζας. Ενδιάμεσα ανακατεύω. Η μαρμελάδα (;) έτοιμη και ντούρα να μπει στα δυο μου βαζάκια για άμεση χρήση. Αυτή η χοντροκομμένη, rustic και καθόλου φίνα, γλυκόπικρη μαρμελάδα (;) με τρελαίνει.

Καλή και γλυκιά σας επιτυχία

 

Comments

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *