Κανελόνια με κιμά

Τρίτη βραδάκι και επιτέλους αράζω στον καναπέ μου, απλώνω κανονικά τα πόδια μου στο τραπεζάκι και  κάνω δυο τρεις διατάσεις χεριών, πλάτης και  ώμων.  Αραχτή πάντα για να έρθω στα ίσα μου από το τρέξιμο της ημέρας, ανοίγω το χαζοκούτι για ένα γρήγορο πέρασμα από τις γειτονιές του κόσμου.
Περιμένω να φτάσει 9 η ώρα, που μαζεύεται  η καλή μου Τασούλα του 3ου από τα δικά της τρεξίματα  με τα παιδιά και  να της ζητήσω για άλλη μια φορά κουζινικό σκεύος που μου λείπει.

Πανευτυχής μέσα στην κούραση της ημέρας, γιατί ήδη έχω κανονίσει το φαγητό της αυριανής. Και πίστεψε με, ένα από τα μικρομεγαλοπροβλήματα της νοικοκυράς είναι το τι θα μαγειρέψει για τη φαμίλια της. Αλλά τι το συζητώ, αφού και εσύ που με διαβάζεις αυτή τη στιγμή, ναι ναι για σένα μιλάω Γκέλυ, Μαρία, Ελένη, Ζαφειρώ το ίδιο πρόβλημα έχεις. Ειδικά αν εργάζεσαι. Τέλος πάντων!  Το αυριανό πλάνο που λες,  λέει για κανελόνια με κιμά. Υπέροχο φαγητό, έχω να το φτιάξω καιρό, θα έχω και μεσημεριανή βίζιτα φίλων, οπότε είναι ότι πρέπει.

Χρειάζομαι όμως ένα μεγάλο μακρόστενο  πυρέξ, που να χωράει και τα 24 κανελόνια που έχει κάθε συσκευασία των 250 γρμ. και τέτοιο δεν έχω. Έχει όμως η φίλη μου η Τασούλα. Το μπάνισα τις προάλλες στην κουζίνα της, μου άρεσε και ήρθε η ώρα να το χρησιμοποιήσω και εγώ.

Έρχεται που λες η Τασούλα, μου φέρνει  την πυρεξάρα , φεύγει η Τασούλα, φεύγει και η Τρίτη και έρχεται η Τετάρτη το πρωί. Ορεξάτη και κεφάτη, μπαίνω στην κουζίνα μου, αραδιάζω τα υλικά μου, τις κατσαρόλες μου, τα σουπλα μου, τις φωτογραφικές μου, τα σκαμνάκια μου (ανεβαίνω σε σκαμνάκι για να φωτογραφίσω η δίμετρη γυναίκα) και ξεκινώ τα πάντα, συνοδεία μουσικής όπως πάντα.
Τακτοποιώ, φωτογραφίζω, μαγειρεύω. Μαγειρεύω, τακτοποιώ, φωτογραφίζω. Ειλικρινά έτσι πάει το σενάριο. Επιτέλους μετά από ένα τρίωρο και κάτι, όλα  έχουν πάει ρολόι και τα κανελόνια μου σαν στρατιωτάκια στρωμένα πανέμορφα στο μεγάλο πυρέξ. Τα φωτογραφίζω για τελευταία φορά και ανοίγω την πόρτα του φούρνου, που καίει ήδη 10λεπτο στο φουλ, για να τα χώσω μέσα και να ψηθούν.

Και εκεί που λες, στην κρίσιμη και καυτή στιγμή που βρίσκομαι αντιμέτωπη με τον ανοιγμένο καυτό φούρνο και το πυρέξ στα χέρια …….εκεί που λες, μου έρχεται ο ουρανός σφοντύλι.
Κορίτσια μου, το πυρέξ δεν χωράει στο φούρνο!!!
–Δεν μπορεί, σκέφτομαι, κάτι κάνω λάθος ή κρατάω στραβά το βαρύ πυρέξ ή δε βλέπω καλά και το βάζω λάθος.
Το κατεβάζω που λέτε σε πάγκο, ελέγχω το φούρνο, τη σχάρα, το πυρέξ, Το πιάνω ξανά σταθερά και με σιγουριά και πάω να κάνω την πιο κλασική κίνηση που κάνω δεκάδες χρόνια τώρα. Να βάλω ένα, έστω μεγάλο πυρέξ στο φούρνο.
Έβλεπα αυτό που έβλεπα και δεν το πίστευα. Το πυρέξ μου, σαν κακομαθημένο παιδάκι που έχει στυλώσει τα πόδια του και δεν προχωρά, να μη θέλει να μπει στο φούρνο μου. Ξανά μανά, κατεβάζω το πυρέξ, βγάζω την καυτή σχάρα, μπας και το βολέψω στον πάτο του φούρνου …..ΤΙΠΟΤΑ κορίτσια μου.

Σκέψη για να βγάλω τα κανελόνια και να τα βάλω σε μικρότερο σκεύος, ούτε συζήτηση. Ήδη είχαν αρχίσει να παπαριάζουν αυτά και μένα να μου σαλεύει. Μην τα πολυλογώ, αφήνω για άλλη μια φορά το πυρέξ κάτω, πιάνω πετσέτες βρεγμένες και αρχίζω να ξεμοντάρω τα τσουρουφλιστά πια, εσωτερικά πλαϊνά (ορθοστάτες) του φούρνου.Και τότε, μόνο τότε και τσίμα τσίμα χώρεσε η πυρεξάρα στον πάτο του φούρνου. Πήρα βαθιά ανάσα με ανακούφιση, τακτοποίησα βιαστικά κουζίνα και πάγκους και άραξα για να συνέλθω.

Το ρεζουμέ είναι ότι το  φαγητό ψήθηκε κανονικά, τέλειο και ζουμερό το αποτέλεσμα, ικανοποιημένοι  φίλοι και  οικογένεια, κανείς δεν κατάλαβε τίποτα.
–Αλλά Τασούλα μου τέτοια η τσαντίλα μου, που δεν σου έφερα ούτε ένα κανελόνι, έτσι για δείγμα.
Ακόμα δεν τολμώ να την ρωτήσω, αν αυτή έχει ψήσει στο φούρνο της με την πυρεξάρα της. Σκέψου να μου απαντήσει θετικά. Μα θα τον σπάσω το ρημάδι το δικό μου

Ουφ τα έγραψα και ανακουφίστηκα. Άλλωστε μεταξύ μας θα μείνει, μην της πείτε τίποτα, γιατί αύριο μεθαύριο πάλι κάτι θα της ζητήσω. Μη και μου θυμώσει το κορίτσι. Τασούλα μου εσύ, που με ξελασπώνεις πότε-πότε. Φιλάκια!

Υλικά

• 250 γρμ. κανελόνια (1 συσκευασία περιέχει 24 κομμάτια)
• 1/2 κιλό μοσχαρίσιο κιμά
• 1 κονσέρβα ψιλοκομμένα ντοματάκια
• 2 κ.σ. γεμάτες πελτέ
• 2-3 μεγάλα κρεμμύδια
• Σκελίδες σκόρδου
• 1 πιπεριά κόκκινη
• Αλατοπίπερο-γλυκιά ή καπνιστή πάπρικα
• 3-4 φύλλα δάφνης
• 2-3 ξυλάκια κανέλας
• 1 κ.γ. καστανή ζάχαρη
• Λίγο μπαχάρι, λίγο γαρύφαλλο
• 1 φλιτζάνι κασέρι τριμμένο
• 1 αβγό
• 1 ποτηράκι κόκκινο κρασί
• Ελαιόλαδο
• Αλουμινόχαρτο

Εκτέλεση

1. Ψιλοκόβω τα κρεμμύδια, την πιπεριά και πολτοποιώ τις σκελίδες σκόρδου.
2. Τα βάζω σε κατσαρόλα με λίγο ελαιόλαδο, τα σοτάρω ελαφρά και προσθέτω τον κιμά.
3. Ανακατεύω καλά όλα τα υλικά και σβήνω με το κόκκινο κρασί.
4. Προσθέτω ζεστό νερό, όσο να σκεπαστεί ο κιμάς, προσθέτω αραιωμένο  τον πελτέ, όλα τα μυρωδικά  και τον αφήνω να βράσει 30-40 λεπτά, ώστε να σωθούν όλα τα υγρά του. Προς το τέλος ρίχνω το αλατοπίπερο και την πάπρικα. Τον αφήνω να κρυώσει καλά και ετοιμάζω τη σάλτσα.
5. Ρίχνω όλη την κονσέρβα ντομάτας σε κατσαρολάκι, προσθέτω τουλάχιστον 2-3 ποτήρια νερό, τη ζάχαρη και πάλι 2-3 φύλλα δάφνης και ξυλάκι κανέλας και την αφήνω να βράσει 8-10 λεπτά.
6. Ελέγχω αν ο κιμάς έχει κρυώσει και τότε  ρίχνω το περισσότερο από το τυρί και το αβγό. Ανακατεύω καλά.
7. Παίρνω ένα ένα τα κανελόνια, τα κρατώ κάθετα σε ένα πιατάκι και τα γεμίζω με το μείγμα κιμά.
8. Τα τοποθετώ προσεχτικά σε ταψάκι ή πυρέξ παραλληλόγραμμο στο οποίο έχω βάλει τη μισή από τη σάλτσα. Τα περιχύνω με την υπόλοιπη που πρέπει να τα καλύπτει, τους ρίχνω αρκετό ελαιόλαδο, το υπόλοιπο τριμμένο τυρί και τα σκεπάζω με αλουμινόχαρτο.
9. Ψήνω περίπου 40 λεπτά στους 180-200 βαθμούς,  αφαιρώ το αλουμινόχαρτο, ψήνω άλλα 10 λεπτά όχι παραπάνω, ίσα ίσα να πάρει λίγο χρώμα και τα βγάζω ζουμερά από το φούρνο.
10. Για να τα σερβίρω πρέπει να πέσει λίγο η θερμοκρασία, ώστε να βγουν σωστά.

Παρατήρηση

• Εκτός από το τριμμένο τυρί μπορείτε να πασπαλίσετε τα κανελόνια σας και με κομματάκια φέτας όπως έκανα και εγώ.
• Το ελαιόλαδο προτιμότερο να το προσθέσετε μπόλικο στη φάση ψησίματος και όχι στον κιμά ή στη σάλτσα. Έτσι νομίζω ότι γίνεται πιο ελαφρύ, νόστιμο και ζουμερό το φαγητό.

Καλή  επιτυχία και καλή σας όρεξη