Φασολάδα μαύρη και χυλωμένη

Τι φέρνεις στην τσάντα σου όταν γυρίζεις απ’ την πανέμορφη Καστοριά; Όχι, όχι πάλι γούνα. Πρώτον δεν χωράει σε μια τσάντα ώμου. Δεύτερον έχω οκτώ στην αποθήκη, τέσσερις  για φύλαξη σε ψυγεία, μια στην κατάψυξη, μια για την λαϊκή και μια καλοκαιρινή. Τι δε με πιστεύεις ότι έχω γούνα καλοκαιρινή; Ό,τι θες πίστευε εσύ. Εγώ πάντως την φοράω Ιούλιο, Αύγουστο και κάνω το κομμάτι μου. Αφού να φανταστείς με ρωτάνε. “Καλέ πού την ψώνισες;” Και βεβαίως δεν απαντώ, ποτέ δεν δίνω προσωπικά στοιχεία. Λοιπόν πού μείναμε; Α, ναι στην τσάντα ώμου που ταλαιπωρήθηκε και αυτή και ο ώμος, ο αριστερός για την ακρίβεια, όταν παραφορτωμένη η πάνινη τσάντα από όσπρια, κυρίως φασόλια, επέστρεψε στην βάση της. Την κουζίνα μου δηλαδή.

Και τι δεν έφερα; Και γίγαντες άσπρους και γίγαντες έγχρωμους και τα κλασσικά φασόλια για τις φανταστικές μας φασολάδες και ψιλά ρεβίθια και μαυρομάτικα και χάντρες και τα μοναδικά μαύρα μικρά φασόλια τα επονομαζόμενα και μαύρο χαβιάρι. Για να παρομοιάζονται λοιπόν, αυτά τα μαύρα φασολάκια με το μαύρο χαβιάρι, φανταστείτε την διατροφική και γευστική τους αξία. Και πράγματι έτσι είναι. Είναι μοναδικά. Τα δοκίμασα σε σαλάτα , όπως κυρίως τρώγονται στην Καστοριά και τα βρήκα υπέροχα, τα δοκίμασα όμως και σε μια “μαύρη” φασολάδα, δικής μου έμπνευσης, αυτή που έπεται, και τα βρήκα συγκλονιστικά. Εδώ βεβαίως χρειάζεται μια κάποια ιδιαίτερη προετοιμασία, μεγαλύτερη από την κλασσική μας φασολάδα, μιας και το μαύρο χρώμα μπορεί να λειτουργήσει και κάπως αποτρεπτικά. Κακώς βεβαίως, πάντως τις μικρές αλλά σημαντικές λεπτομέρειες για το πως μαγείρεψα αυτή τη φασολάδα, θα τις βρείτε πιο κάτω  και πιστέψτε με, θα μπορούσα άνετα, την φασολάδα αυτή να την ονομάσω και ” η μαύρη γκουρμέ χυλωμένη φασολάδα μου “. Θα μου πεις βέβαια, ο καθένας με τα γούστα του. Συμφωνώ. Μόνο που τώρα εγώ προτείνω και ο διατροφικά και αισθητικά στα περί την μαγειρική τέχνη, ανήσυχος αναγνώστης δοκιμάζει ένα νέο πιάτο, που ίσως να μην του είχε περάσει από το μυαλό και σίγουρα θα του αρέσει.

Υλικά (για 4-5 άτομα)

  • 1/2 κιλό μαύρα φασόλια (το μαύρο χαβιάρι) Καστοριάς
  • 2 ξερά κρεμμύδια
  • 2 καρότα
  • 10-12 ντοματίνια
  • Σέλινο
  • Ελαιόλαδο
  • Αλάτι, κόκκινη πάπρικα

Εκτέλεση

  • Βάζω από το προηγούμενο βράδυ τα φασόλια στο νερό. Το επόμενο πρωί τα ξεβγάζω δυο χέρια και τα βάζω να βράσουν σε κρύο νερό.

  • Δυο, τρία λεπτά μετά τον πρώτο βρασμό τα σουρώνω και τα βάζω πάλι στην κατσαρόλα, έχοντας φροντίσει να έχω καινούργιο ζεστό νερό, ώστε να πάρει πάλι μπρος το βράσιμο. Τα φασόλια αυτά βράζουν πολύ γρήγορα, σχεδόν σε μισή ώρα είναι έτοιμα. Το νερό φροντίζω να είναι μόλις λίγο πιο πάνω από τα όσπρια.
  • Όσο βράζουν τα φασόλια κόβω σε φέτες τα κρεμμύδια, σε λοξές φετούλες τα καρότα, ψιλοκόβω αρκετό σέλινο και κάνω μια χαρακιά με κοφτερό  μαχαίρι στα ντοματίνια μου.

  • Βάζω όλα τα κομμένα υλικά μου στο τηγάνι με αρκετό ελαιόλαδο και τα σοτάρω ώσπου να μαραθούν, αλλά όχι να μαυρίσουν.

  • Όπως είναι σοταρισμένα τα υλικά μου τα ρίχνω στην κατσαρόλα με τα φασόλια. Ανακατεύω απαλά. Αλατίζω, ρίχνω την πάπρικα, αφήνω να πάρουν μια δυο βράσεις, όχι παραπάνω και αποσύρω την κατσαρόλα από την φωτιά.

  • Τα σερβίρω ζεστά και χυλωμένα με λίγο ακόμα έξτρα ελαιόλαδο και μερικά από τα σοταρισμένα λαχανικά μου, που έχω φροντίσει να κρατήσω μερικά από αυτά, ζεστά στο φούρνο μου.

Καλή επιτυχία

Όλα τα σκεύη που χρησιμοποίησα για την συνταγή μου αυτή, ξύλο κοπής, μαχαίρι, πετσέτα, το υπέροχο μεγάλο αντικολητικό τηγάνι και το ακόμα πιο υπέροχο λευκό βαθύ πιάτο, για γκουρμέ καταστάσεις, είναι όλα από τον χορηγό μου σε αυτόν τον διαγωνισμό τα καταστήματα ΙΚΕΑ

 

 

 

 

Comments

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *